Η τριλογία του Λεβάντε

ΜΑΧΗ ΧΑΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΗ 345 ταξιδέψει μέχρι το Ιράκ και πίσω, παίρνοντας το τιμόνι εναλ­ λάξ, ώστε να μπορούν να ξεκλέβουν λίγο ύπνο χωρίς να στα­ ματήσουν καθόλου μέσα στη νύχτα. Κάτι τέτοιο, εξήγησε, απαγορευόταν από τους κανονισμούς, όμως έτσι θα είχαν από ένα εικοσιτετράωρο ελευθερίας όταν θα επέστρεφαν. Η συνο­ δηγός είχε πέσει κατευθείαν για ύπνο, η Μόρτιμερ όμως είχε πάει στο μπαρ του ξενοδοχείου Σεμίραμις για ένα ποτό. «Κι εκεί συνάντησα αυτούς τους δύο τύπους» κατέληξε μ’ ένα χασμουρητό και μάτια υγρά από την κούραση, προσπα­ θώντας να παραμείνει ξύπνια από καθαρή συντροφικότητα. «Σε ζηλεύω» είπε η Χάριετ. «Ήμουν έτοιμη να καταταγώ στo Γυναικείο Σώμα του Βασιλικού Ναυτικού, αλλά παντρεύ­ τηκα». Συζήτησαν για τις μέρες λίγο πριν από τον πόλεμο, όταν δεν υπήρχε πλέον καμία επιφύλαξη και καμία προσποίηση ότι μπορούσε να αποφευχθεί η σύρραξη. Συνειδητοποιώντας πως ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος, οι Άγγλοι μοιράζονταν όλοι ένα αίσθημα τρομερής έξαψης. «Ήμασταν όλοι καταδικασμένοι, ή έτσι νομίζαμε» παρα­ τήρησε η Χάριετ. «Πώς βρέθηκες εδώ;» τη ρώτησε ηΜόρτιμερ κι εκείνη της εξήγησε ότι ο άντρας της, ενώ βρισκόταν σε άδεια, έλαβε εντολή να επιστρέψει στα μαθήματά του στο Βουκουρέστι. Παντρεύτηκαν βιαστικά και ταξίδεψαν μαζί προς τα ανατολι­ κά, διασχίζοντας χώρες που κινητοποιούσαν στρατεύματα, για να καταλήξουν στο Βουκουρέστι τη μέρα που η Αγγλία μπήκε στον πόλεμο. Το ίδιο διάστημα ηΜόρτιμερ βρισκόταν σ’ ένα οπλιταγωγό σκάφος που έπλεε προς τη Μέση Ανατολή. Θα μπορούσα να βρίσκομαι μαζί της , συλλογίστηκε η Χάριετ, προτού συνεχίσει εξηγώντας της πώς είχαν αναγκαστεί να πά­ νε με τον Γκάι στην Ελλάδα κι έπειτα στην Αίγυπτο.