Η τριλογία του Λεβάντε

OL I V I A MANN I NG 342 κανέναν λόγο να τον σέβεται, αλλά τώρα τον λυπήθηκε βλέ­ ποντάς τον γέρο, στραγγισμένο, ευάλωτο, εξαθλιωμένο, σαν ένα φύκι που οι περιστάσεις το είχαν ξεβράσει στην παραλία. Άγγιξε το μπράτσο της Άντζελα και της ψιθύρισε κάτι στο αυ­ τί. Εκείνη στράφηκε αμέσως και του φώναξε: «Ταγματάρχη Κούκσον, θα κάτσετε μαζί μας;». Αμέσως βρέθηκε μια καρέκλα και ο Κούκσον τακτοποιή­ θηκε ανάμεσα στη Χάριετ και στον Κάσλμπαρ. Άπλωσε το ξερακιανό του χέρι προς τα τσιγάρα του Κάσλμπαρ, αλλά αυ­ τός, μ’ ένα οργισμένο βλέμμα πεινασμένου σκυλιού που εντοπίζει κάποιον αντίπαλο, απομάκρυνε το πακέτο για να μην το φτάνει. Οι Κερασοσυλλέκτες βρήκαν τώρα καινούργιο στόχο για την περιφρονητική τους συμπεριφορά. Κάτω από το επίμονο βλέμμα τους, ο Κούκσον, που μάλλον τον έλκυε η αρρενωπή και νεανική γοητεία τους, έγινε κατακόκκινος και χαμήλωσε τα μάτια. «Η λαίδη Χούπερ σας αποκάλεσε ταγματάρχη Κούκσον;» ρώτησε ο Τέρι, σκύβοντας προς το μέρος του. Εκείνος έκανε ένα κοφτό καταφατικό νεύμα με ύφος στε­ νοχωρημένο. Οι εχθροί του ισχυρίζονταν πως ο βαθμός του, που τον είχε αποκτήσει στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν προ­ σωρινός και άμισθος. «Στην Ταξιαρχία των Φρουρών δεν ήσασταν;» ρώτησε τώρα ο Τέρι με προσποιητή ευγένεια. Αυτή τη φορά ο Κούκσον έκανε ένα κοφτό αρνητικό νεύμα με ύφος στενοχωρημένο. Ο Τέρι κοίταξε τον Τόνι. «Δεν υπήρχε ένας Κούκσον στη Φρουρά; Θα πρέπει να τον ήξερες, έτσι δεν είναι;» Ο Τόνι συμφώνησε ένθερμα. «Ναι, φυσικά. Τον καλό μας τον Κούκσον. Τον φωνάζαμε