Η τριλογία του Λεβάντε

ΜΑΧΗ ΧΑΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΗ 339 μερικές πιάστρες μόνο και η Άντζελα επέτρεψε στον Κάσλμπαρ να το τακτοποιήσει, ενώ εκείνη μπήκε στο Εξτάζ για να πλη­ ρώσει τα εισιτήρια της εισόδου τους. Ο Σάιμον, ασυνήθιστος στη γενναιοδωρία της, έτρεξε πίσω της δίνοντάς της το μερί­ διό του, αλλά εκείνη του έκλεισε το χέρι πάνω στα χαρτονομί­ σματα που κρατούσε και τον οδήγησε μέσα, έναν αιχμάλωτο προσκεκλημένο. Η Χάριετ είχε τον δικό της τρόπο να ξεπληρώνει τη φιλο­ ξενία της Άντζελα, το ίδιο, αναμφίβολα, και ο Κάσλμπαρ, ο Τζάκμαν ωστόσο την αποδεχόταν ασυζητητί. Μάλιστα, μια φορά είχε πει στη Χάριετ: «Αν η Άντζελα επιμένει να μας πη­ γαίνει σε μέρη όπου δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε, άσ’ τη να επωμιστεί τα έξοδα. Ξέρει πολύ καλά ότι δεν έχω φράγκα για τέτοια ξεφαντώματα». Αυτό μπορεί να ήταν αλήθεια, ωστό­ σο η Χάριετ είχε παρατηρήσει ότι τις περισσότερες φορές ο Τζάκμαν αυτοπροσκαλούνταν. Στο υπαίθριο νυχτερινό κέντρο υπήρχε το συνηθισμένο πλήθος στρατιωτικών που συνόδευαν όποιες κοπέλες είχαν μπορέσει να βρουν. Οι αξιωματικοί, οι περισσότεροι από τους οποίους βρίσκονταν σε άδεια, ήταν μεθυσμένοι ή σχεδόν με­ θυσμένοι κι επικρατούσε μεγάλη βαβούρα. Ενόσω περίμεναν στην ουρά για τραπέζι, η Χάριετ ρώτησε την Άντζελα: «Δεν σου προκαλεί ασφυξία όλος αυτός ο θόρυβος;». Εκείνη γέλασε δυνατά. « Ίσα ίσα, δεν τον χορταίνω». Το Εξτάζ, επειδή βρισκόταν τόσο κοντά στο ποτάμι, το θεωρούσαν πιο δροσερό από άλλα μέρη, ωστόσο οι λυχνίες βολταϊκού τόξου διέχεαν θερμότητα πάνω στους πελάτες, οι οποίοι, ερωτόληπτοι και ιδρωμένοι, ανάδιναν τη δική τους θέρμη. Δεν ήταν ένα μέρος που άρεσε ιδιαίτερα στη Χάριετ. Σε μια προηγούμενη επίσκεψή της είχε δει τον Γκάι με την