Η τριλογία του Λεβάντε

OL I V I A MANN I NG 336 Ο Κάσλμπαρ δεν έφερε αντίρρηση. Ρούφηξε μια γουλιά ουίσκι, την κράτησε στο στόμα του, τη στριφογύρισε απολαμ­ βάνοντάς τη στοχαστικά κι ύστερα την άφησε να γλιστρήσει αργά στον λαιμό του. Έπειτα καταπιάστηκε με τη συνηθισμέ­ νη του τελετουργία, τοποθετώντας μπροστά του ένα πακέτο με ένα τσιγάρο να προβάλλει πανέτοιμο, ώστε να μη χρειαστεί να διακόψει στιγμή το κάπνισμα. Καθώς συγκεντρωνόταν στο να στήσει το πακέτο με το τσιγάρο όρθιο, η Άντζελα χαμογέ­ λασε ανεκτικά. Μόλις εκείνος τα τακτοποίησε όλα όπως ήθε­ λε, ανασήκωσε τα πρησμένα και ξεθωριασμένα βλέφαρά του και αντάλλαξαν ένα παρατεταμένο βλέμμα όλο νόημα. «Κανένα νέο;» ρώτησε η Άντζελα. «Έλαβα τηλεγράφημα. Λέει πως θα γυρίσει με οποιοδήπο­ τε μέσο». Μιλούσαν για τη σύζυγο του Κάσλμπαρ, που είχε πάει για διακοπές στην Αγγλία και είχε καθηλωθεί εκεί με το ξέσπασμα του πολέμου. Η απειλή της επιστροφής της κρεμόταν πάνω από την Άντζελα, η οποία είπε τώρα: «Μα αποκλείεται να τα καταφέρει». Ο Κάσλμπαρ χαχάνισε. «Εί-εί-είναι α-α-αδίστακτη. Αν μπορεί κάποιος να τα κατα­ φέρει, είναι αυτή». Έμοιαζε περήφανος που είχε τέτοια σύζυ­ γο, και η Άντζελα, υψώνοντας τα φρύδια της, του γύρισε την πλάτη ώσπου εκείνος να επανορθώσει. «Μην ανησυχείς. Θα πατήσει επί πτωμάτων για να πάρει αυτό που θέλει, αυτή τη φορά όμως δεν θα τα καταφέρει. Για ποιον λόγο να τη στείλουν εδώ;» Ο Κάσλμπαρ γλίστρησε το χέρι του προς το μέρος της πάνω στο τραπέζι κι αυτή έσκυψε και το φίλησε στα γρήγορα. Αυτή η στενή οικειότητα έφερε σε αμηχανία τον Σάιμον, ο οποίος κοίταξε αλλού, ενώ η Χάριετ, νιώθοντας παρείσακτη, αισθάνθηκε ζήλια και μελαγχολία ταυτόχρονα. Ο Γκάι μπορεί να ήταν τρυφερός, όμως ποτέ του δεν ξεχνούσε τον έξω κόσμο.