Η τριλογία του Λεβάντε

OL I V I A MANN I NG 18 πέρα σε μια κατάσταση που άγγιζε τα όρια του πανικού. «Εδώ δεν μιλάμε, ξέρεις, για το μειονέκτημα του Ελ Σαλούμ – ήταν σωστή καταστροφή, διάολε. Οι αναθεματισμένοι οι Φρίτσηδες έρχονταν καταπάνω μας με τα δικά μας αναθεματισμένα τανκς. Ο εξοπλισμός που μάζεψαν αυτοί οι μπάσταρδοι θα ’στελνε τον Ρόμελ πίσω στη Βεγγάζη». «Άκουσα πως υπήρξε έλλειψη μεταφορικών μέσων, κύριε ταγματάρχα». «Έλλειψη μεταφορικών μέσων! Υπάρχει έλλειψη σε κάθε αναθεματισμένο πράγμα που χρειάζεται ο στρατός. Πες το, και δεν το ’χουμε. Εκτός από άντρες. Έχουμε ένα σωρό άντρες, αλλά δεν έχουμε να τους εξοπλίσουμε. Ούτε τουφέκια ούτε τανκς ούτε πυροβόλα. Και οι άντρες είναι εξαντλημένοι. Έχουν φτάσει στα όριά τους, διάολε». Ο Πέρι έκανε μια παύση και ξεφύσηξε, έτσι που ο Σάιμον είδε ότι το κάτω μέρος του μου­ στακιού του ήταν κιτρινισμένο από τη νικοτίνη. Αποφασίζο­ ντας πως είχε πει πολλά, χαμήλωσε τον τόνο της φωνής του. «Νέο αίμα, αυτό θέλουμε. Πάρα πολλά παιδιά έχουν βρεθεί εκεί έξω για πάρα πολύ καιρό, πηγαίνοντας συνεχώς πέρα δώθε, έτσι που δεν ξέρουν πια αν προχωράνε μπροστά ή πίσω. Εσύ τώρα, Μπόλντερστοουν, υπό κανονικές συνθήκες θα έμε­ νες έναν μήνα στο στρατόπεδο, αλλά αυτές εδώ δεν είναι κα­ νονικές συνθήκες. Σε χρειαζόμαστε στο πεδίο της μάχης. Επισκευάζουμε ένα σωρό παλιά φορτηγά και σύντομα θα ορ­ γανώσουμε ένα κομβόι. Νομίζω πως μπορούμε να σε στείλου­ με εκεί στο τσάκα τσάκα». «Αυτό θα ήθελα, κύριε ταγματάρχα». «Ανυπομονείς, ε; Μπράβο σου. Ίσως καταφέρουμε να φύ­ γεις ως την Τρίτη». «Και μέχρι τότε, κύριε ταγματάρχα; Έχω άδεια;» «Άδεια; Γιατί όχι; Σαρανταοχτάωρη. Κάνε μου ένα τηλεφώ­ νημα στο ενδιάμεσο, και θα σ’ ενημερώσω πώς πάει. Πάρε