Η Τίγκι Θισλ και οι χαμένοι Φύλακες (Το Χρονικό των Φτερωτών Αλόγων)

13 1 Χιόνιζε, όπως σχεδόν κάθε μέρα στη χώρα του Θριν. Ο χειμώνας είχε έρθει όταν η Τίγκι ήταν μωρό και δεν είχε φύγει ποτέ από τότε. Το κορίτσι ήταν πια σχεδόν δέκα χρονών και δεν είχε γνωρίσει καμία άλλη εποχή. Δεν είχε δει ποτέ τα βλαστάρια να ξεπροβάλλουν μέσα από το μισολιωμένο χιόνι την άνοιξη, το βουητό των ζουζουνιών στα ανθισμένα καλοκαιρινά λιβάδια, τα φθινοπωρινά φύλλα που κιτρίνιζαν κι έπεφταν από τα δέντρα. ΗΤίγκι τα ήξερε όλα αυτά μόνο μέσα από τις ιστορίες που της είχε διηγηθεί η κηδεμόνας της, η Ερνεστίν, ο ασβός του πάγου. Ο κόσμος της Τίγκι ήταν κρύος και λευκός, γεμάτος με το τρίξιμο του πάγου στα τζάμια των παραθύρων και το σφύριγμα του παγερού ανέμου μέσα από τα γυμνά κλαδιά των δέντρων που φύτρωναν κοντά στις όχθες. Ο Βόρειος Ποταμός, που κάποτε κυλούσε διασχίζοντας την πόλη της Οινοπέστροφας, ήταν παγωμένος από τότε που θυμόταν η Τίγκι. Οι δίδυμες κορυφές τής άλλοτε