H ΘΥΣΙΑ 23 τον ηρέμησε όταν ήταν ανήσυχος τη νύχτα. Της Φλόρενς που έφυγε χωρίς να πει αντίο. Σε περίπτωση που με χρειαστείς. Το κοφτό γάβγισμα του Κρέσκιν προδίδει ότι βιάζεται να κάνει την ανάγκη του και ότι νιώθει καταφρονημένος. «Θέλεις βόλτα;» λέει ο Ντάβιντ, αφήνοντας κάτω το σημείωμα. Ο σκύλος αρχίζει να χοροπηδά εκστασιασμένος σαν λαστιχένια μπάλα και το γεμάτο θλίψη βλέμμα του αντικαθίσταται από ένα άλλο που δηλώνει ξεκάθαρα ότι, αν ο Ντάβιντ δεν εκπληρώσει την υπόσχεσή του μέσα σε μισό λεπτό, τα μαξιλάρια του καναπέ του σαλονιού θα ανήκουν σύντομα στο παρελθόν. «Πρώτα πρέπει να ντυθώ» λέει στον Κρέσκιν. «Δεν θέλουμε να τρομάξουμε τα παιδιά του κόσμου». Ως προγραμματιστής, ο Ντάβιντ έχει την πολυτέλεια να εργάζεται από το σπίτι τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας και αυτό σημαίνει ότι ο Κρέσκιν συχνά απολαμβάνει πολύ μεγάλους περιπάτους. Σημαίνει επίσης ότι ο Ντάβιντ περνά ένα μεγάλο μέρος της μέρας με τη ρόμπα του. Ο Κρέσκιν κοντοστέκεται απότομα και γαβγίζει ξανά με νεύρα. Έπειτα βγαίνει στο χολ και παίρνει το λουρί του για να επισπεύσει την κατάσταση, ενώ ο Ντάβιντ μπαίνει στην κρεβατοκάμαρα και φοράει παντελόνι και μπλούζα. Άκουσε τη Φλόρενς να κάνει ντους στις πέντε το πρωί πριν φύγει, αυτός όμως κολλάει ακόμη ολόκληρος από τον χτεσινό εφιάλτη. Όταν ξαναβγαίνει στο χολ, ο Κρέσκιν περιμένει με το λουρί στο στόμα. Ο Ντάβιντ ανοίγει την εξώπορτα και ο ψυχρός αέρας του φθινοπωρινού πρωινού τον χτυπάει στο πρόσωπο, ενώ την ίδια στιγμή ο Κρέσκιν πέφτει στο γρασίδι σαν να τον χτύπησε κανόνι. Ο Ντάβιντ κλειδώνει την πόρτα πίσω τους και το κινητό του χτυπά. Βάζει τα Airpods του στ’ αυτιά του και αρχίζει να περπατά προς το εμπορικό κέντρο της Βαλεντούνα. «Ναι, Ντάβιντ» λέει.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=