Η θυσία

H ΘΥΣΙΑ 15 τις ΗΠΑ λίγα χρόνια νωρίτερα και όλα τα κορίτσια τον κυνηγούσαν, αλλά η Φλόρενς δεν ενδιαφερόταν στην αρχή. «Θυμάμαι ότι σε εκνεύριζε ένας συμφοιτητής, επειδή ήταν πολύ ρηχός και εξαιρετικά φιλόδοξος» λέει η Λεοντίν, γελώντας ξανά. «Βέβαια, όλοι οι συμφοιτητές σου κάπως έτσι ήταν». «Προς υπεράσπισή μου, θέλω να επισημάνω ότι είχε αλλάξει» λέει η Φλόρενς. Το είχαν συζητήσει αρκετές φορές. Ο πατέρας του Γκρέισον διαγνώστηκε με πάρκινσον. Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα. Τις τελευταίες βδομάδες πριν πεθάνει ο πατέρας του, ο Γκρέισον έγινε άλλος άνθρωπος. Δεν τον ενδιέφερε πια να συγκεντρώνει πάνω του τα βλέμματα στο Στούρεχοφ και, περισσότερες από μία φορές, η Φλόρενς τον πέτυχε στη βιβλιοθήκη να διαβάζει Ντάνιελ Ντένετ και άλλους φιλοσόφους. Οι άλλοι φοιτητές δεν ενθουσιάστηκαν με τον νέο, χαμηλών τόνων Γκρέισον που δεν άδειαζε μπουκάλια Pernod Ricard στο μπαρ, αλλά η Φλόρενς διαπίστωσε ότι τον εκτιμούσε. Και φυσικά, έμοιαζε ακόμη με την αμερικάνικη εκδοχή ενός Έλληνα θεού. Άρχισαν να μελετούν μαζί, και το ένα οδήγησε στο άλλο. «Δεν σε χάλασε που ήταν τόσο ωραίος» λέει αθώα η Λεοντίν. «Γουρούνι, αλλά ωραίος». «Σκάσε, θεία» λέει η Φλόρενς μπαίνοντας στην κουζίνα. Πάνω στον πάγκο της κουζίνας στέκουν τρία μπουκάλια Bollinger. «Μα...» αναφώνησε πριν προλάβει να συγκρατηθεί. «Δεν ήταν για σένα, Λεοντίν». Αυτή και ο Γκρέισον παντρεύτηκαν. Σιγά σιγά, η παλιά του συμπεριφορά επέστρεψε. Όταν η Φλόρενς άνοιξε το δικηγορικό γραφείο, της είπε –αυτολεξεί– ότι η καριέρα της του χαλούσε την εικόνα. Ότι δεν ένιωθε αρκετά άντρας. Σηκώνει τα μπουκάλια, για να σκουπίσει τη χυμένη σαμπάνια από τον πάγκο της κουζίνας.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=