Η θάλασσα των χαμένων ψαριών

10 Γιατί μόλις κλείσανε τα σχολεία κι άρχι- σαν οι καλοκαιρινές διακοπές, άρχισε κι η βροχή. Και δεν εννοούσε να σταματή- σει. Αντί να πηγαίνω για μπάνιο, καθό- μουν κλεισμένος στο σπίτι. Αντί να κάνω σκέιτμπορντ και να μαθαίνω καινούρια κόλπα, βοηθούσα τη μαμά μου στην κου- ζίνα. Αντί να λύνω πραγματικές υποθέ- σεις, έμενα ξαπλωμένος στο κρεβάτι και διάβαζα (από την απελπισία μου) το ένα αστυνομικό μετά το άλλο. Με δυο λόγια: η ζωή μου βούλιαζε στη βαρεμάρα – ως τη στιγμή που χτύπησε το κουδούνι μας. Εκείνο το πρωί η μαμά μου είχε πρωινή βάρδια στην κλινική. Είχα σηκωθεί κατά τις δέκα, είχα μόλις πιει την πρώτη μου γουλιά γάλα, και τότε χτύπησε. Άνοιξα. Στο κατώ- φλι μου αντίκρισα την πιο παλιά και πιο καλή μου φίλη, την Όλγα, και την ανιψιά