Η θάλασσα των χαμένων ψαριών

17 Πράγματι, είχα πάρει κι εγώ ένα. Που έγραφε σχεδόν τα ίδια με της Μαρί. Μό- νο στην αρχή είχε «Αγαπητέ Κλουζ» αντί για «Αγαπητή Μαρί». Και στο τέλος υπέ- γραφε σκέτο Ηρακλής. – Λοιπόν; Τι; Σκέφτεστε να πάτε; ρώ- τησα κατεβαίνοντας ξανά στην κουζίνα. – Και βέβαια, απάντησε η Μαρί. Στην Αθήνα ο Ηρακλής τη φλέρταρε σαν τρελός. Εννοείται λοιπόν ότι θα ήθε- λε να τον ξαναδεί. – Κι εσύ, Όλγα; Όταν γυρίζαμε απ’ την Αθήνα, είπες ότι δε θα ξαναπήγαινες ποτέ σου ταξίδι μ’ εμάς μαζί! – ΗΜαρί με έπεισε, απάντησε η παλιά μου φίλη. Αυτή τη φορά δε θα ’μαστε στη μεγάλη πόλη. Θα είμαστε στη θάλασσα. Θα ξεκουραστώ. Έτσι ελπίζω, τουλάχι- στον, πρόσθεσε.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=