Η τέχνη και τα αντίδοτα του έρωτα

Η Τ Ε Χ Ν Η Κ Α Ι Τ Α Α Ν Τ Ι Δ Ο Τ Α Τ Ο Υ Ε Ρ Ω Τ Α 61 Σαν τον γιατρό που ξέρει ακριβώς την ώρα για του φάρμακου τη δόση, έτσι γνωρίζει άριστα κι αυτή πότε η κυρά ενδέχεται να ενδώσει · και θα ενδώσει, αν υποτεθεί πως τίποτε στραβά δεν της πηγαίνει, πως βρίσκεται στα «χάι» της, που λεν, και είναι απερίσπαστη εν γένει. 360 Εύκολ’ ανοίγει η θύρα της καρδιάς σαν δεν τη σφίγγει τ’ άτιμο μαράζι, τότε το κλίμα είν’ ευνοϊκό κι αγάλι’ αγάλια ο έρωτας φωλιάζει. Την πλάκων’ η φοβέρα των εχθρών, μα πρόβαλλε αντίσταση η Τροία· ο δούρειος ίππος πέρασε ενώ η πόλη διετέλει εν ευθυμία. Κάνε την πρώτη κρούση ειδικά όταν την τρώει η ζήλια για την «άλλη» · γίνε συμπαραστάτης κι αρωγός, βοήθα την το άχτι της να βγάλει. Της δούλας που της φτιάχνει τα μαλλιά παράγγειλε κάθε πρωί και βράδυ με λόγια να της παίρνει τα μυαλά κι εντέχνως στη φωτιά να ρίχνει λάδι κι ενίοτε, στενάζοντας βαθιά, μες στης κυράς τ’ αυτί να ψιθυρίζει: «Εφάρμοσε οφθαλμόν αντί οφθαλμού · προσωπικά θαρρώ πως του αξίζει». 370 Κι εκεί απάνω να σε θυμηθεί, να πει κάτι για σένα, λόγου χάρη: «Σε έχει ερωτευθεί, μα τον θεό, τρελαίνεται, σου λέω, το παλικάρι». Ωστόσο, κάνε γρήγορα, αλλιώς η πίκρα της μπορεί να της περάσει: γιατί είναι σαν το σίδερο ο θυμός – κολλάει μοναχά πάνω στη βράση. «Δάσκαλε» κάποιος τώρα με ρωτά «τα φτιάχνω με τη δούλα της... συμφέρει;». Είναι παράτολμο, θα έλεγα, αυτό · πραγματικά ποτέ κανείς δεν ξέρει... Δεν αποκλείεται να γίνει πιο ζεστή, αλλά μπορεί να χάσει και τον ζήλο – η μια θα πει χαλάλι της κυράς · η άλλη σε θέλει για δικό της φίλο. Απ’ την πλευρά μου δεν το συνιστώ· αλλά εφόσον το τολμάς, εντάξει! Εξάλλου τα εγχειρήματα αυτά κρίνονται κυριότατα στην πράξη. 380 Εγώ σε μονοπάτια ολισθηρά και σε γκρεμούς δεν οδηγώ κανέναν και θα το πω στους νέους μας ξανά: να νιώθετε ασφάλεια μ’ εμένα. Και πάντως επιμένω, αν συμβεί να γίνει ταχυδρόμος σας η δούλα κι εσύ την εκτιμάς ως ικανή κι εκτός αυτού τη βρίσκεις νοστιμούλα, θα ρίξεις κατά πρώτον την κυρά κι ύστερα για τη δούλα βάζεις πλώρη – εγκαίνια θα κάνεις με κυρά, ουδέποτε με δούλα ή παρακόρη. Εν προκειμένω πρέπει να σου πω (και επιμένω εδώ ως δάσκαλός σου) ότι υπάρχει ένα μυστικό · μην το ξεχνάς ποτέ – για το καλό σου: