Η τέχνη και τα αντίδοτα του έρωτα

Η Τ Ε Χ Ν Η Κ Α Ι Τ Α Α Ν Τ Ι Δ Ο Τ Α Τ Ο Υ Ε Ρ Ω Τ Α 59 Λένε λοιπόν πως για τον ταύρο αυτόν εμπήκε σε μεγάλη περιπέτεια· γρασίδι του ’κοβε και φρέσκια φυλλωσιά – παρόλο που δεν κάτεχε από τέτοια. 300 Τον ρήγα της τον απολησμονεί και παίρνει το κοπάδι καταπόδι · τον άνδρα της βεβαίως αγαπά, πλην αγαπά καλύτερα το βόδι. Τι θες με την καλή σου φορεσιά, κόρη απ’ την Κνωσό ξανθομαλλούσα; Υπόψιν, ο εν λόγω εραστής δεν εκτιμά ιδιαίτερα τα λούσα. Τι θες με τα κοπάδια στα βουνά, γιατί κρατείς στο χέρι σου καθρέφτη, γιατί όλο χτενίζεσαι, τρελή, και σιάζεις το μαλλί σου, που όλο πέφτει; «Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου καλό, με κάνεις για δαμάλα του Κισσάμου;» «Όχι, δεν έχεις κέρατα» απαντά «λυπάμαι ειλικρινά, βασίλισσά μου». Αν αγαπάς τον Μίνωα, σε ρωτώ, γιατί γυρεύεις ταίρι σ’ άλλη μάντρα; Αν πάλι θες, κεράτωσ’ τον, αλλά τουλάχιστον κεράτωσ’ τον με άνδρα. 310 Φευγάτη απ’ το παλάτι, μοναχή πλανιέται στα ρουμάνια και τα δάση ωσάν μαινάδα που δαιμονικά μες στην ψυχή της έχουνε φωλιάσει. Όποια δαμάλα ομπρός της κι αν βρεθεί με βλέμμα τη θωρεί αγριεμένο, «Και τι της βρίσκει» λέει «αυτηνής; Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω. Για δες με χάρη που χοροπηδά αυτό το ζώο πάνω στο χορτάρι! Αναμφιβόλως θα περνιέται αυτή για γκόμενα – και το ’χει για καμάρι». Τέτοια φαντάζεται και παρευθύς «Να φύγει τώρα απ’ το κοπάδι» λέει «και να την πάτε αμέσως στον ζυγό» – την άμοιρη που τίποτε δεν φταίει. Άλλοτε κάνει δήθεν τελετές που απαιτούνε να σφαχτεί δαμάλα· τοιουτοτρόπως οδηγεί εις τη σφαγή αντίζηλο – και χαίρεται τα μάλα. 320 Έτσι, δαμάλες σφάζονται πολλές, κι όπως τα σπλάχνα τους κρατάει νικηφόρα, «Άντε να δούμε» λέει ειρωνικά «τι κέφι θα σε κάνει ο ταύρος τώρα!». Και ονειρεύεται: «Ας ήμουνα η Ιώ ή η Ευρώπη, την υγειά μου να βρω» (η πρώτη έγιν’ αγελάδα, ως γνωστόν, η δεύτερη απήχθη από ταύρο). Ως αγελάς μετεμφιέσθη τελικώς · το πράγμα ήχθη ευτυχώς εις πέρας: ο ταύρος ηπατήθη εντελώς, και απατηθείς εγένετο πατέρας. Θυμίζω επιπλέον τις πομπές μιας άλλης Κρητικιάς, της Αερόπης, που είχε τον κουνιάδο εραστή – τουτέστιν άνδρα και αντράδερφό της. Αυτά είδε ο Ήλιος κι είπε «στοπ!» στο άρμα του εν πλήρει αγανακτήσει · έκανε επιτόπια στροφή και πισωγύρισε αντί να συνεχίσει. 330