Η τελευταία μαύρη γάτα - Επετειακή έκδοση

το αφεντικό της μπορεί να μετακόμισε σε κά- ποια άλλη γειτονιά, ή μπορεί καμιά στριμμέ- νη σπιτονοικοκυρά να την έχει κλειδαμπαρω- μένη μέσα στο σπίτι και να μην της επιτρέπει εξόδους –ή δεν αποκλείεται ακόμα να το έχει βάλει η ίδια η γάτα γινάτι και να ξημεροβρα- διάζεται έξω από καμιά ποντικότρυπα, περι- μένοντας να ξεμυτίσει το αφιλότιμο ποντίκι που έχει βάλει στο μάτι, για να το γραπώσει και να του δώσει να καταλάβει. Προσωπικά, ουδόλως με είχε απασχολήσει το θέμα αυτό ως εκείνο το μοιραίο καλοκαι- ριάτικο βράδυ. Tο βράδυ εκείνο, που λέτε, είχα ραντεβού με τον Kοψονούρη, τον καλύτερό μου φίλο, γνωστό επίσης με τα παρατσούκλια «Γατοκομάντος» ή «Tηγανάκιας», λόγω των επιδόσεών του στον εντοπισμό και την αστραπιαία αρπαγή τηγανη- τών ψαριών από ψαροταβέρνες. Φίνος γάτος ο Kοψονούρης, άριστος φίλος, πάντα αισιόδοξος, μ’ ένα χαρούμενο σπινθήρισμα στα μάτια. Tο τι ξάπλες, πλάκες, τσάρκες και μάσες είχαμε κά- νει μαζί δεν περιγράφεται. Xαράματα το ίδιο πρωί ο Kοψονούρης μού είχε εκμυστηρευθεί ότι σε μία από τις απογευματινές του περιπλανή- σεις είχε εντοπίσει μια παραθαλάσσια ψαροτα- βέρνα, που το πλαϊνό παράθυρο της κουζίνας H τελευταία μαύρη γάτα 14