Η τελευταία συναυλία (Αόρατοι ρεπόρτερ)

13 τραγουδιού της συναυλίας, όταν το αγόρι πρόσεξε μια, ανεπαίσθητη στην αρχή, λάμψη στον ουρανό. Σήκωσε το ρολόι του ψηλά κι άρχισε να μαγνητοσκοπεί. Η ώρα ήταν 9.14. Οι θεατές στο στάδιο και οι τηλεθεατές απ’ το σπίτι, συνεπαρμένοι όπως ήταν απ’ την ένταση της συναυλίας, δεν το πήραν χαμπάρι στην αρχή. Άλλωστε η πρώτη βί- δα που λάσκαρε κι έπεσε απ’ το τεράστιο ούφο, που συ- νέχιζε να αιωρείται πάνω από το στάδιο, κατέληξε στο πίσω μέρος της σκηνής και δεν έκανε ιδιαίτερο θόρυβο. Όταν όμως ξεκόλλησε το πρώτο μεγάλο κομμάτι του ιπτάμενου δίσκου, μια ασημένια λαμαρίνα που χρησί- μευε ως πόρτα, και έπεσε με πάταγο στη σκηνή, τα κορί- τσια και οι τεχνικοί αναπήδησαν με τρόμο. Οι θεατές δεν ανησύχησαν –ήταν συνηθισμένοι σε εντυπωσιακά εφέ– και κοίταζαν με ανοιχτά απ’ την έξα- ψη και τον θαυμασμό στόματα τηφωτιά να εξαπλώνεται στη σκηνή. Κανένας όμως δεν έμεινε αδιάφορος όταν δεκάδες τεράστια κομμάτια του ιπτάμενου δίσκου ξεκόλλησαν μέσαστα επόμεναδευτερόλεπτα και έπεσανφλεγόμενα πάνω στο κοινό. Το ούφο διαλυόταν και το μπροστινό μέρος της αρένας γέμισε εστίες φωτιάς. Το τελευταίο κομμάτι λαμαρίνας έπεσε στη σκηνή δίνοντάς της το τε- λειωτικό χτύπημα, καταστρέφοντας οθόνες, όργανα και σκηνικά. Χιλιάδες θεατές τραυματίστηκαν προσπαθώντας να