Η συμφωνία των ονείρων

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ 19 μαζί με τον πρωτότοκό της Αγησίλαο που τον αποκαλούσε Άγη, τη γυναίκα του Μαρία και τα δυο εγγόνια της, τη Μα- ριάνθη και τον Γιαννάκη, έτσι τον φώναζαν για να τον ξεχω- ρίζουν από τον άλλο εγγονό, τον Γιάννη της Νίκης. Ο Άγης κρατούσε την επιχείρηση του πατέρα του, αφού εκείνη τον είχε εγκαταστήσει διάδοχό του και στη συνέχεια τον είχε παντρέψει παρά τους ενδοιασμούς του επειδή είχε μια άλλη Γιαννιώτισσα στο μάτι. Χονδρεμπόριο γεωργικών και κτηνο- τροφικών προϊόντων, από δημητριακά μέχρι ζωντανά και τυροκομικά, όμως εμπορευόταν και ό,τι άλλο είχε η γη ανά- γκη για την καλλιέργειά της, από σπόρους μέχρι εργαλεία και ζωοτροφές. Πουλούσε και στη λιανική, όμως αν παρα- συρόταν κανείς και ζητούσε κάτι παραπάνω έβρισκε ευκαιρία να τον βάζει στη θέση του με τη στερεότυπη απάντηση σχε- δόν προσβεβλημένου: «Εμείς δεν είμαστε μπακάλικο, να πά- τε παρακάτω». Κοντολογίς είχαν ένα νοικοκυριό, όπως και κάποιοι άλλοι συμπατριώτες τους που είχαν βγει σώοι από τη λαίλαπα της Κατοχής. Η Μαριάνθη συνέχιζε να ζει σε μια κάμαρη λιτή στην πρόσοψη του σπιτιού απέναντι στη σάλα. Οι διαθέσεις της σπάνια την έβγαζαν από τους ρυθμούς που η ίδια είχε επι- βάλει στην καθημερινή ζωή τους· ο τακτικός εκκλησιασμός κάθε Κυριακή μετά την πρώτη καμπάνα και οι δεσμοί της με τη Μητρόπολη, οι κοινωνικές υποχρεώσεις και οι επισκέψεις, η καθημερινή βόλτα στην αγορά, η ανάμειξη στη ζωή των παιδιών της κι η απόλαυση της συναναστροφής των εγγο- νιών της, η κυριακάτικη μάζωξη όλης της οικογένειας γύρω