Η στοιχειωμένη ταινία (Αόρατοι ρεπόρτερ)

10 ζωής. Για τον θάνατο, τον πόλεμο, τον έρωτα. Τώρα όμως… Τώρα είχε αναλάβει να γράψει για ένα άλλο θέμα. Τε­ λείως διαφορετικό. Τόσο έξω απ’ τον εαυτό του, που πολλές εφημερίδες και λογοτεχνικά σάιτ αναρωτιόντου­ σαν αν το είχε χάσει εντελώς. «Σαν να γράφει οΜότσαρτ τσιφτετέλια για τη Βίσση!» σχολίασε ένας Ευρωπαίος κριτικός. «Σαν να παίρνει μεταγραφή οΜέσι στην ομάδα του χωριού Άνω Γκλίτσα!» είπε κάποιος άλλος. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι τον είχε πιάσει και έγραφε μια ταινία τρόμου. Ένα θρίλερ που δεν είχε ούτε πολιτικές αναφορές ούτε σοβαρό θέμα. Μόνο αυ­ τός ήξερε. Και, επειδή ήξερε, βιαζόταν να τελειώσει. Τακ. Ακούστηκε κάτι από πάνω ή ήταν η ιδέα του; Κοίταξε σε μια οθόνη παρακολούθησης τον έξω κόσμο. Με έκ­ πληξη διαπίστωσε ότι είχε νυχτώσει – έγραφε απ’ το πρωί χωρίς σταματημό κι ούτε είχε προσέξει πώς πέρα­ σε η ώρα. Είδε το σκοτεινό ακρωτήρι να διαγράφεται αχνά κάτω απ’ το χλωμό φως του φεγγαριού. Προσπά­ θησε να φανταστεί απέναντί του τον Άθω, το βουνό του Αγίου Όρους. Πάντοτε γαλήνευε όταν το κοιτούσε. Γι’ αυτό είχε αγοράσει οικόπεδο εδώστη Σιθωνία, στο δεύ­ τερο πόδι της Χαλκιδικής, γι’ αυτό είχε χτίσει το σπίτι σ’ αυτό τον απομονωμένο λόφο με την πανοραμική θέα. Όταν έβγαινε απ’ το σπίτι, έβλεπε τη θάλασσα, τα μακρι­ νά χωριουδάκια, τοαπέναντι ακατοίκητο νησί – και πέρα