Η στοιχειωμένη ταινία (Αόρατοι ρεπόρτερ)

16 την καταπίνει κάθε περίπου πέντε λεπτά. «Εγώ σας λέω ότι με κορόιδεψαν. Η μαμά μου μου είπε ότι ήταν για τη βιοτεχνία της ξαδέλφης της – ότι η διαφήμιση θα έμπαι­ νε έξω απ’ τη βιοτεχνία, στο Χαλάνδρι. Μόνο εκεί! Να φανταστείτε ηφωτογράφιση έγινε στο δωμάτιό μου. Και τώρα…» «Και τώρα είσαι παντού» χαμογέλασε ο Φίλιππος, ο ιδρυτής των Αόρατων Ρεπόρτερ, της μυστικής δημοσιο­ γραφικής ομάδας που αποτελούνταν από παιδιά – παι­ διά που δεν κινούσαν υποψίες κι έτσι έπαιρναν κρυφές συνεντεύξεις, έκαναν απόρρητα ρεπορτάζ και έλυναν μυστήρια σ’ όλο τον πλανήτη. «Ακόμα και στη στάση κάτω απ’ το σπίτι μου. Κάθε φορά που περιμένω το λεω­ φορείο σ’ έχω για συντροφιά. Εσένα και τις πιτζάμες σου…» «Τις ροζ μωρουδίστικες πιτζάμες που μου φόρεσαν. Ροζ πιτζάμες!» διαμαρτυρήθηκε η Μυρτώ. «Και τι σε πειράζει το ροζ; Αφού και τα γυαλιά σου είναι ροζ. Τα ροζ γυαλιά σου είναι το σήμα κατατεθέν σου από τότε που σε γνώρισα» την πείραξε η Ελένη. «Πάντως εγώ είδα ότι η χάρη σου έφτασε και στο ίντερνετ» είπε ο Στάθης, ο κομπιουτεράς της παρέας. «Είδα τις ροζ πιτζάμες σου στην πρώτη σελίδα του Lifo. gr». «Πλάκα κάνεις» είπε αποκαρδιωμένη και σχεδόν πα­ ραιτημένη η Μυρτώ. «Πες μου ότι κάνεις πλάκα». Τα παιδιά γέλασαν κι ο Στάθης έβγαλε απ’ την τσέπη