Η στενή πύλη

A N D R É G I D E 18 παιδί!…» είπε και άρχισε να πασπατεύει την μπλούζα με τον μεγάλο γιακά που φορούσα εκείνη την ημέρα. «Οι ναυτικοί γιακάδες φοριούνται πολύ πιο ανοιχτοί!» συνέχισε ξηλώνοντας ένα κουμπί. «Ορίστε! Κοίτα πόσο κα- λύτερα είναι έτσι!» και, βγάζοντας το καθρεφτάκι της, τρά- βηξε το πρόσωπό μου κοντά στο δικό της, μ’ αγκάλιασε με το γυμνό της μπράτσο, έβαλε το χέρι της μέσα απ’ το μισά- νοιχτοπουκάμισόμου, με ρώτησε γελώντας αν γαργαλιέμαι, προχώρησε πιο κάτω… Τινάχτηκα τόσο απότομα που η μπλούζα μου σκίστηκε. Αναψοκοκκίνισα, και ενώ εκείνη φώναζε «Α, τον ανόητο!», το ’βαλα στα πόδια. Πήγα τρέ- χοντας μέχρι την άλλη άκρη του κήπου. Εκεί, βούτηξα το μαντίλι μου σε μια μικρή στέρνα του περιβολιού, το έβαλα στο μέτωπό μου, έπλυνα, έτριψα τα μάγουλά μου, τον λαι- μό μου, όλα όσα είχε αγγίξει αυτή η γυναίκα.