Η σκηνή των μεγάλων ονείρων

14 απέδιδε καλύτερα την απογοήτευσή του –αν και θα μπο- ρούσε να θεωρηθεί μια αρκετά καλή μίμηση πτεροδάκτυ- λου που φαινόταν να υποφέρει πολύ– και στράφηκε προς την Έλσα Σολέρ, τη βοηθό σκηνοθέτη, με τα σφιγμένα χείλη. Η Έλσα, που ήξερε καλά τον σκηνοθέτη της και είχε μια αρκετά σαφή ιδέα για το τι θα πρέπει να σκεφτόταν για τις τρεις μάγισσες, δεν πήρε το ρίσκο να τον κοιτάξει και κράτησε το βλέμμα της προσηλωμένο στη σκηνή. « Τ’ ωραίο είν’ άσκημο, τ’ άσκημο ωραίο» έκραζαν εν χορώ οι τρεις ευτυχείς Ναϊάδες. Του Μαξ Μπόρχες σαν να του φάνηκε ότι σε κάποια από αυτές ξέφυγε ένα γελάκι όλο αναίδεια μετά την πρόταση. «Θα τις μακιγιάρουμε» ψιθύρισε η Έλσα, χωρίς να τον κοιτάξει. «Και τα κοστούμια της Αουρόρα θα καλύψουν όλα τα υπόλοιπα. Έχεις δει τα κοστούμια; Είναι υπέροχα». «Πού είναι οι μάγισσές μου;» ρώτησε ο σκηνοθέτης στον ίδιο τόνο. «Οι κανονικές». «Η Μαρίσα μπήκε στον μήνα της, η Μάρτα έφυγε την περασμένη εβδομάδα, και η Μαρμπέλις, παρόλο που είναι έγκυος, είναι εδώ, παίζει την πρώτη μάγισσα». Ο σκηνοθέτης αποφάσισε ότι προτιμούσε να μην ασχο- ληθεί ούτε με το γιατί στο καλό και οι τρεις ηθοποιοί ονο- μάζονταν Μαρ-κάτι ούτε με το γιατί δύο από αυτές εγκυ- μονούσαν ταυτόχρονα ούτε με το γιατί η μία είχε επωφε- ληθεί από αυτή την έξαρση γονιμότητας για να εξαφανιστεί μυστηριωδώς. «Είμαι έρμαιο της τύχης» μοιρολόγησε. «Όλα θα πάνε καλά».