Η σέχτα

Η Σ Ε Χ Τ Α 11 ομάδα των μικρότερων. Ίσως ο Ώσιαν πήγε μαζί τους στην τουαλέτα και μετά έμεινε μέσα. Συγγνώμη, η Ζένια έπρεπε να ενημερώσει ότι είναι μαζί της. Αλλά ξέρεις πώς είναι…» Ναι, ξέρει πώς είναι. Η αίσθηση ότι κάτι δεν πάει κα­ λά εξαφανίζεται. Αναστενάζει με ανακούφιση. Ο Τομ και η Ζένια είναι καλοί παιδαγωγοί, αλλά τα παιδιά έχουν δική τους θέληση, καθώς και μια αλάθητη ικανότητα να μην είναι εκεί που νομίζεις ότι είναι. Στεναχωριέται λίγο βλέποντας πόσο ντρέπεται ο Τομ. Βέβαια, κανείς δεν πρέπει να είναι απρόσεκτος με τα μικρά παιδιά. Σίγουρα υπάρχουν γονείς που θα έκαναν τεράστια σκηνή, για πο­ λύ λιγότερα. «Φυσικά» λέει. «Καλό Σαββατοκύριακο, Τομ, τα λέμε τη Δευτέρα! Oppa oppa !» Ο Φρέντρικ κατηφορίζει τον λόφο και επιστρέφει στο νηπιαγωγείο. Η πόρτα είναι ανοιχτή. Μπαίνει στην αίθου­ σα όπου βρίσκονται οι κρεμάστρες με τα ονόματα των παιδιών και συρτάρια με επιπλέον ρούχα. Η κρεμάστρα του Ώσιαν είναι άδεια. Αυτό από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα. Αν ο Ώσιαν μπήκε στο σχολείο για να πάει στην τουαλέτα, το μπουφάν του μπορεί κάλλιστα να βρίσκεται πεταμένο στο πάτωμα της τουαλέτας. Ή στην παιδική χα­ ρά, δεδομένης της ζέστης. Ο Φρέντρικ δεν έπρεπε καν να φορέσει στον γιο του μπουφάν μια τέτοια μέρα. Βλακεία. Ο Ώσιαν μάλλον θα έσκασε από τη ζέστη. Ο Φρέντρικ μπαίνει στον χώρο χωρίς να νοιαστεί να βγάλει τα παπούτσια του. «Ώσιαν;» φωνάζει χτυπώντας την πρώτη από τις δύο πόρτες της τουαλέτας. «Ώσιαν, είσαι εδώ;»