Η πρώτη συνάντηση με τον ψυχαναλυτή

Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΗ 68 λικές απόπειρες με αποτυχία. Με αποτυχία στο ξεκίνημα, για- τί δεν είχε ούτε την ηλικία ούτε την ωριμότητα για σχολικές κατακτήσεις. (Σε ηλικία τεσσάρων ετών ζούσε τη σχολική φοί- τηση μέσα στο όνειρο της μητέρας παρά για λογαριασμό του.) Τι αποτέλεσμα δίνει μια εξέταση του σχολικού του επιπέδου; Η ανάγνωση είναι ένας ιστός παρανοήσεων. Τα δυσλεκτικά στοιχεία είναι φανερά ενώ η ορθογραφία (την οποία έμαθε αργότερα) είναι σχετικά σωστή. Στην αριθμητική ο συλλογισμός είναι πάντοτε παράλογος και ο πανικός τού να μην ξέρει απόλυτος. Το νοητικό επίπεδο είναι φυσιολογικό, αλλά στον λόγο του παιδιού δεν υπάρχει θέση για το ΕΓΩ 5 . Πρόκειται πάντα για το εμείς . Αυτό το εμείς είναι «η μαμά κι εγώ 5 ». «Καλύτερα» προσθέτει το παιδί «να μη βλέπουμε όνειρα, παρά να βλέπουμε κακά όνειρα». Ό,τι είναι επιθετικό καταδικάζεται. Ο Φραγκίσκος προτιμά να μπαίνει εντός παρενθέσεων παρά να δυσαρεστεί τη μαμά. Το μόνο επάγγελμα που διακρίνει είναι του μηχανικού γε- φυρών (δηλαδή ένα είδος αλλοτρίωσης της επιθυμίας του στο μητρικό όνειρο). Το πατρικό ιδεώδες που προτείνει η μητέρα στο παιδί είναι ο μητρικός θείος . Η εικόνα του πατέρα εμφανίζεται αποσυρμένη, δεν μετράει. Μόνο οι αρρώστιες της μητέρας μετράνε ως αληθινά ζητή- ματα ενασχόλησης για το παιδί: «Η μαμά έχει κράμπες στα πόδια, στα μπράτσα, στα χέρια, παθαίνει συνάχι, καημένη μα- νούλα, κι εγώ που τη στενοχωρώ». 5 Je και moi αντίστοιχα.