Η πρώτη λέξη

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ [ 20 ] ότι ήταν φοδραρισμένο μ’ ένα γυαλιστερό ύφασμα στον πάτο του οποίου ήταν τυπωμένο το όνομα του κατα- σκευαστή του, κάποιου Spallotta από τη Ρώμη. – Θα χρειαστεί ίσως να διερευνήσεις γιατί τα ονόματα που λήγουν σε -ων, όπως Ξενοφών, Αγαμέμνων, παρα- μένουν ως έχουν και στα λατινικά και στα γαλλικά. Κάθε γλώσσα έχει την τάση να επιβάλλει τη δική της αισθητι- κή στις ξένες λέξεις. Τον Ρωμαίο ιστορικό Titus Livius οι μεν Γάλλοι τον αποκαλούν Tile Live, ενώ εμείς Τίτο Λίβιο, σαν να ήταν γεννημένος στο Φάληρο! Έβαλε τα γέλια. Καταχάρηκα γιατί είχα καιρό να τον δω τόσο ευδιάθετο. Η Ναταλία τον κοίταξε αποσβολω- μένη, σαν να μην υποψιαζόταν ότι ο καθηγητής της είχε αυτή την ικανότητα. – Γέλασα! ομολόγησε κάπως ξαφνιασμένος και ο ίδιος. Αίφνης με ενόχλησε η θέα του αναποδογυρισμένου καπέλου και το γύρισα από την καλή. Ο Μιλτιάδης με είδε, αλλά συνέχισε να μιλά για το θέμα που τον απασχο- λούσε: – Πώς εξηγείται ότι το όνομα Λουί, που φέρουν τόσοι βασιλιάδες της Γαλλίας, μεταφράζεται Λουδοβίκος στα ελληνικά; Έτσι αναφέρεται και στις μεταφράσεις των μυ- θιστορημάτων του Δουμά. Δημιουργείται έτσι η ψευδαί- σθηση ότι πρόκειται για βασιλιάδες πρωσικής καταγωγής. Είναι πιθανό κάποια γαλλικά ονόματα να φαίνονται