Το Μαγικό Αρωματοπωλείο 5: Η πόλη του χαμένου χρόνου

Σ το χολ της εισόδου επικρατούσε σιωπή. Μια σιωπή παγερή και σκοτεινή, σαν αυτή που συ- ναντάς μόνο στα άδεια σπίτια. Φως δεν υπήρχε πουθενά και η μυρωδιά από σκόνη και κλει- σούρα μαρτυρούσε πως το σπίτι είχε μείνει κλειστό για μέρες. Κανείς δεν είχε πατήσει το πόδι του εδώ. Ήμασταν μόνοι. Και για άλ- λη μια φορά, είχαμε φτά- σει πολύ αργά. ΟΜατς πήρε μια βα- θιά ανάσα – μάντεψα ότι σκεφτόταν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Κοίταξα τον Νταν και τον Μπόνσκι προσπαθώντας να ερμηνεύσω τα συνοφρυωμένα πρόσωπά τους. Έκανα να τους ψιθυρίσω κάτι, αλ- 1 11