Ημερολόγιο εξερεύνησης - Η περιπέτεια ξεκινάει!

6 σία του περιβάλλοντος». Με κοιτάζει με πρόσωπο που λάμπει. «Η δική μου εφεύρεση, για παράδειγμα, μπο- ρεί να φέρει μεγάλες αλλαγές». Οχ, όχι πάλι , σκέφτομαι. Από τότε που απογειωθή- καμε, μιλάει συνέχεια για την ίδια και την εφεύρεσή της. Πάνω από πέντε ώρες δηλαδή! Βασικά είναι κα- λή και έχει πλάκα, αλλά δε σταματάει λεπτό να μιλάει. Τόση ώρα έχω μάθει τα πάντα για εκείνη. Ξέρω πως είναι από τη Στουτγκάρδη, τη λένε Φιόνα και έχει ένα ινδικό χοιρίδιο, τον Έλβις. Εγώ όμως θέλω λίγη ησυ- χία για να κάνω τις τελευταίες προετοιμασίες. Και αυτή τι κάνει; Μου λέει ξανά και ξανά πόσο χαίρεται για το ταξίδι και πόσο θέλει να κερδίσει στον διαγω- νισμό. Αυτή η πτήση μοιάζει με εφιάλτη ώρες ώρες. Ένα σωρό παιδιά γεμάτα ενθουσιασμό –και έξαψη από την πολλή ζάχαρη– κάθονται και φαντάζονται διάφορα, μόνο και μόνο επειδή πέρασαν στην τελική φάση ενός διαγωνισμού. Για να μη μιλήσω για το προσωπικό! Εγώ είμαι έντεκα χρονών και το παραδέχομαι, δεν ανήκω στα ψηλότερα παιδιά της τάξης μου. Αυτό που έζησα εδώ μέσα όμως δεν υπάρχει! Στην αρχή της πτή- σης, πριν ακόμη απογειωθούμε από τη Φρανκφούρτη, η αεροσυνοδός πέρασε από τον διάδρομο, με κοίταξε σκεφτική και ρώτησε αν θα χρειαστώ ανυψωτικό μαξι- λάρι. Λες και είμαι μωρό! Εντάξει, μέγα υπερ-ρεζιλίκι! Η Φιόνα με κοιτάζει με την άκρη του ματιού της.