Η μύτη της θεάς (Μια υπόθεση για τον ντετέκτιβ Κλουζ)

14 μου που πετούσα. Κι έτσι δεν είχα και πολλές τύψεις. Μετά από πολύωρα τηλεφωνήματα, η Όλγα είχε πείσει τη μαμά μου να μ’ αφή- σει να πάω μαζί της. Κι εννοείται ότι είχε δώσει τον λόγο της τιμής της στη μαμά ότι θα με προσέχει σαν τα μάτια της. Έλ- πιζα ότι δε θα τον κρατούσε πέρα για πέ- ρα τον λόγο της. Διότι μην ξεχνάμε ότι ήθελα να την εξερευνήσω και λίγο μόνος μου την πόλη. Μαζί μας στο αεροπλάνο καθόταν και κάποιος ακόμα: η ανιψιά της Όλγας, η Μαρί. Είναι λιγάκι φαντασμένη, νομίζει πως είναι από τους εξυπνότερους ανθρώ- πους στον κόσμο. Τη χημεία, βέβαια, την παίζει στα δάχτυλα, αυτό το παραδέχομαι – όσο κι αν δε μ’ αρέσει. Είχα να τη δω από την υπόθεση με το γάλα.