Λεονόρα Μπολτ: Η μυστική εφευρέτρια

15 Μαυρο Χαλι «Ίσως... ίσως έχει δυνατότητες. Δε θα μπορού- σε να είναι χρήσιμο;» «Όχι, δε θα μπορούσε. Είναι σκέτη απελπισία. Κοίταξέ το! Και κοίταξε και σένα. Έχεις το μαύρο σου το χάλι». Είπε τις λέξεις σαν να τις έφτυνε, με το κοκαλιάρικο δάχτυλό του μπροστά στο πρόσω- πό της. Η Λεονόρα προσπάθησε να κάνει ό,τι της είπε και να κοιτάξει τον εαυτό της. Ήταν όμως δύσκο- λο, γιατί τα δάκρυα είχαν αρχίσει να γαργαλάνε τις άκρες των ματιών της. Ποτέ μα ποτέ δε θα τον άφηνε να τα δει. «Έχεις δίκιο, θείε, είναι σκέτη απελπισία» μουρμούρισε. Αχ, πώς θα ψέλλιζε κατάπληκτος τη συγγνώμη του αν μάθαινε για την πιο σπουδαία της δουλειά! Μα δε θα του την έδειχνε. Ακολού- θησε άλλη μια οδυνηρά μεγάλη σιωπή κι έπειτα ρώτησε: «Θα πας σήμερα στη στεριά; Μπορώ να έρθω μαζί σου;». Εκείνος σταμάτησε να φέρνει κύκλους στο δω- μάτιο και την κοίταξε με παγωμένο βλέμμα. «Φυ- σικά και όχι! Είμαι πολύ απασχολημένος με το