Η μωβ ομπρέλα

AΛKH ZEH 12 | να κάνουν κατάληψη. Παντού. Στο καθιστικό, στο δωμάτιό της, στην κουζίνα, ακόμα και στο μπάνιο. Βάζουν νερό στην μπανιέρα για να πλέουν τα χάρ­ τινα καραβάκια που έχει φτιάξει η γιαγιά με ζωγρα­ φισμένους αριθμούς πάνω τους, έτοιμα για ναυμα­ χίες. Κι ας γεμίζουν τον τόπο νερά. Η γιαγιά δε φωνάζει. «Αυτά δεν είναι τίποτα, τους λέει. Τ’ αδερ­ φάκια μου να δείτε τι κάνανε.» Μόλις μπουν στο σπίτι, τα παιδιά πάνε κατευ­ θείαν στο δωμάτιο της γιαγιάς. Πρώτη τους κίνηση ν’ αδειάσουν τα σακίδιά τους, και τότε γεμίζει το πάτωμα χελωνονιντζάκια, σκελετάκια, δεινοσαυρά­ κια, κι ένα σωρό άλλα τερατάκια. Τον Ι.Τ. τον θρο­ νιάζουν στο κρεβάτι της για να την καλοπιάσουν. Ύστερα βεβαιώνονται πως έχει στήσει τα διπλωτά κρεβατάκια κολλητά στο μεγάλο κρεβάτι της, και τότε πάνε κατευθείαν στην κουζίνα. Παίρνουν απ’ το ψυγείο κόκα κόλα κι από το ντουλάπι ένα πα­ κετάκι τσιπς ο καθένας. Η μαμά ούτε ν’ ακούσει για τσιπς και για κόκα κόλα, τους δίνει μόνο κάτι άνο­ στους υγιεινούς χυμούς. Η γιαγιά λέει πως δε θα πάθουν τίποτα αν τα Σάββατα τρώνε και πίνουν τους «απαγορευμένους καρπούς», και τους διηγείται την ιστορία με τα δίδυμα αδερφάκια της, τον Σάκη και τον Νούλη, που, όταν ήτανε μικρά, τους απαγό­ ρευαν να τρώνε πασατέμπο, κι εκείνα μάζευαν από