Η μωβ ομπρέλα

Η ΜΩΒ ΟΜΠΡΕΛΑ | 11 έχουν μεγαλώσει. Θα είχε τόσα να κουβεντιάσει μα­ ζί τους! — Φύγαμε, ανυπομονεί η μαμά που έχει κιόλας ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου. Αν δεν έχει κίνηση, φτάνουν σε είκοσι λεπτά στο σπίτι της γιαγιάς στο Παγκράτι. Το δικό τους σπίτι είναι στον Χολαργό. Χτυπάνε από κάτω το κουδούνι και την περιμέ­ νουν να κατέβει για να πάρει τις τελευταίες οδηγίες. Η μαμά δεν μπορεί ν’ ανέβει γιατί δε βρίσκει να παρκάρει. — Θα τους παραλάβει ο μπαμπάς τους αύριο, πριν από το μεσημέρι. Έλα κι εσύ να φάμε όλοι μαζί. — Θα δω, απαντάει η γιαγιά και συλλογιέται μή­ πως νοσταλγήσει λίγη μοναξιά. — Μην της πάρετε το κεφάλι, φωνάζει η μαμά από το παράθυρο, ενώ έχει κιόλας ξεκινήσει. Η γιαγιά γελάει, και τα παιδιά την αρπάζουν από το χέρι και ορμούν στο ασανσέρ. — Σιγά, τους λέει, αν το χάσουμε, θα προλάβουμε την επόμενη πτήση. Στον Ορέστη και στον Φίλιππο τους αρέσει πολύ να μένουν τα Σάββατα στη γιαγιά – κι ας μισεί όλα τα τερατάκια εκτός από τον Ι.Τ. Το σπίτι της είναι πολύ πιο μικρό από το δικό τους. Μπορούν όμως