Η μωβ ομπρέλα

AΛKH ZEH 10 | είναι σίγουρο πως θα πει ναι. Κι ας έχει εισιτήριο να πάει στο θέατρο με μια συμμαθήτριά της από την παλιά εκείνη εποχή. Τότε, πριν από τον πόλεμο. Όχι αυτόν με τον Κολοκοτρώνη, τον άλλο με τους Γερ­ μανούς. Ο παππούς πέθανε όταν τα παιδιά ήτανε τεσσά­ ρων χρονών. Το μόνο που θυμούνται από κείνον εί­ ναι που έπεφτε στα τέσσερα και σκαρφάλωναν στη ράχη του. — Τι έγινε ο παππούς; ρωτούσαν όταν ξαφνικά πάψανε να τον βλέπουνε. — Πήγε ταξίδι στο Παρίσι. Το πίστεψαν. Περνούσαν όμως πολλές μέρες και δε γυρνούσε. Ξαναρωτούσανε. — Τι έγινε ο παππούς; — Έγινε σύννεφο. — Έγινε χώμα. — Έγινε άμμος. Δε θυμούνται ποιος τους τα έλεγε αυτά. Σίγουρα όχι η γιαγιά. Η γιαγιά δε λέει τέτοιες σαχλαμάρες. Τώρα πια το ξέρουν πως ο παππούς έχει πεθάνει και πως δε θα τον ξαναδούν. — Αχ, πώς μοιάζετε του παππού σας! — Μακάρι να του μοιάσετε και στο μυαλό. Δεν το λέει η γιαγιά αυτό. Οι άλλοι το λένε. Εκεί­ νη μόνο λυπάται που δε ζει ο παππούς τώρα που