Η μεγαλή γρίπη του 1918

ΟΙ ΔΙΆΣΗΜΟΙ ΝΕΚΡΟΊ… ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΏΝΥΜΟΙ 21 Το άλλο ενδεικτικό γεγονός είναι η χρονική περίοδος κατά την οποία έλαβαν χώρα οι θάνατοι. Τα διάσημα αυτά θύματα πεθαίνουν στα τέλη του 1918 (από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμ­ βριο), περίοδος που υπήρξε και η πιο επικίνδυνη φάση της επι­ δημίας, ή την άνοιξη του 1919, κατά το τρίτο πανδημικό κύμα. Το πρώτο κύμα, που βρίσκεται σε έξαρση από τον Μάιο έως τον Ιούλιο του 1918, ήταν πολύ πιο ήπιο. Ευτυχώς, δεν πεθαίνουν όλοι –κάθε άλλο. Αλλά η μεταδοτικότητα τη ς γρίπης είναι πολύ υψηλή και λίγοι είναι εκείνοι που δεν τους προσβάλλει ο ιός. Γνωρίζουμε πολλούς διάσημους ασθενείς που ευτυχώς ανάρρωσαν, όπως ο Αλφόνσος ΙΓ΄, που αναφέραμε πιο πάνω, ή ο πρεσβευτής της Πορτογαλίας στη Μαδρίτη Εγκάς Μονίζ. Στη Γαλλία, ο πρωθυπουργός Κλεμανσό αρρώστησε για μερι­ κές ημέρες, ενώ τον ακολούθησε ο αμερικανός ομόλογός του Γούντροου Γουίλσον, τον Απρίλιο του 1919. Ο τελευταίος ανα­ γκάστηκε να διακόψει για αρκετές ημέρες τη συμμετοχή του στις διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν της Συνθήκης των Βερσαλλιών. 3 Όσο για τον κόμη του Παρισιού, ταλαιπωρήθη­ κε πολύ από την αρρώστια τον Οκτώβριο του 1918, ενώ οι εφημερίδες μιλούσαν για την πολυήμερη ανάρρωσή του. Ο διευθυντής της αστυνομίας του Παρισιού βρίσκεται κι εκείνος στον κατάλογο των ασθενών. Εν ολίγοις, η επιδημία πλήττει και τα πιο προνομιούχα στρώματα της κοινωνίας. Ωστόσο, το κύμα αυτό δεν πήρε μαζί του και τόσο πολλές δια­ σημότητες, αν λάβουμε υπόψη μας τους περίπου 50 εκατομμύρια θανάτους που υπολογίζεται ότι προκάλεσε σε ολόκληρο τον κόσμο. Έπληξε κυρίως τους νέους ενήλικες που δεν ήξεραν ποιο μέλλον τούς περίμενε, αν είχαν κάποιο μέλλον. Ο Πολ Λεοτό, που μα­ θαίνει στις 11 Νοεμβρίου την είδηση του θανάτου του Γκιγιόμ