Τα χρονικά του Άρανμορ 3: Η μάχη των Θυελλοφυλάκων

8 μοναχικό ιριδίζον ψάρι τον υποδέχτηκε κουνώντας το πολύχρωμο πτερύγιό του. Κανένα όραμα παλιού Θυελ- λοφύλακα δεν τον περίμενε σήμερα – μόνο το δικό του κατσουφιασμένο είδωλο. «Σας το είπα πως ήταν κακή ιδέα η λίμνη» είπε ο Σαμ, που καθόταν γερμένος σε μια κοτρόνα εκεί κοντά. «Κι αν θέλετε τη γνώμη μου, δεν αξίζει τον κόπο να πάθουμε κρυοπαγήματα». «ΗΛίμνη του Κάουαν είναι γεμάτη μαγεία. Μπορεί να βοηθήσει». Η Σέλμπι έσκυψε δίπλα στον Φιον. «Πρέπει απλώς να ηρεμήσεις. Σκέψου κάτι άλλο. Τίποτα κουτα- βάκια». Το κοχύλι γύρω από τον λαιμό της λαμπύρισε κάτασπρο στο παγωμένο νερό. «Ή ενυδρίδες που κρα- τιούνται χέρι χέρι στον ύπνο τους. Ή κανένα λαγουδάκι πάνω σε σκέιτμπορντ. Α! Ή αλπάκα. Ή…» «Ένα νησί από πίτσα» είπε ονειροπόλα ο Σαμ. «Όπου από όλα τα δέντρα κρέμονται σαλάμια». Η Σέλμπι σήκωσε αγανακτισμένη το βλέμμα στον ου- ρανό. «Σαμ! ΟΦιον πρέπει να βρει τρόπο να χρησιμοποιή­ σει τη μαγεία του». Ο Φιον αναστέναξε. Εκατομμύρια σκέψεις είχαν πε- ράσει ήδη από το μυαλό του· σκέψεις που τον έκαναν ευτυχισμένο, σκέψεις που τον στενοχωρούσαν, που τον έκαναν να γελά και άλλες που τον έκαναν να θέλει να τραβήξει τα μαλλιά του. Ακόμη προσπαθούσε να βρει το σωστό συναίσθημα – το κλειδί που θα ξεκλείδωνε ξανά τη μαγεία. Όπως είχε κάνει στον Όρμο του Χιούι Ρούα. Έχωσε τα χέρια στις τσέπες και τα δάχτυλά του άγγιξαν