Τα χρονικά του Άρανμορ 3: Η μάχη των Θυελλοφυλάκων

7 Κ ε φ ά λ α ι ο Π ρ ώ τ ο ΤΟ ΦΤΕΡΩΤΟ ΑΛΟΓΟ Γ ια δύο πράγματα ήταν σίγουρος ο Φιον Μπόιλ. Πρώτον, ξεχείλιζε από αρχαία, ασταθή μαγεία, που μπορούσε να ξεχυθεί από μέσα του ανά πάσα στιγμή. Δεύτερον, δεν είχε την παραμικρή ιδέα πώς να την ελέγξει. Δεν ήταν η πρώτη φορά που είχε έρθει στη Λίμνη του Κάουαν ελπίζοντας σε ένα θαύμα. Κι αυτή τη στιγμή ήταν γονατισμένος πάνω από τα παγωμένα της νερά, με τα κοράκια να πετούν ψηλά στον ουρανό κρώζοντας μανια- σμένα. «Νομίζω πως με κοροϊδεύουν». «Ξιπασμένα» μουρμούρισε η Σέλμπι, κοιτάζοντας απει- λητικά τον ουρανό. «Να σε αποθαρρύνουν θέλουν». ΟΦιον λύγισε τα δάχτυλα και προσπάθησε να καλέσει μια σπίθα μαγείας. Κάτω από τον ιστό του πάγου, ένα