Η μάγισσα

H M A Γ Ι Σ Σ Α 11 Έλεγαν και ξανάλεγαν τα ίδια μέχρι που ούτε και η ίδια δεν μπορούσε να καταλάβει ποια ήταν η δική τους αλήθεια και ποια η δική της. Τότε θεωρούσε αδύνατη την επιστροφή της εδώ, το να φτιά- ξει μια ζωή εδώ. Αλλά οι ψίθυροι και οι φωνές με τα χρόνια εξασθένισαν, έγιναν ένα χαμηλόφωνο μουρμουρητό και στο τέλος σταμάτησαν εντελώς. Και τότε ένιωσε ότι ήταν ξανά ένα αυτονόητο κομμάτι της ζωής. Όμως τώρα οι κουβέντες θα άρχιζαν ξανά. Θα τα ξανάπιαναν όλα από την αρχή. Και όπως τόσο συχνά συνέβαινε στη ζωή τα συμβάντα συνέπιπταν. Δεν είχε κοιμηθεί εδώ και εβδομάδες από τότε που είχε πάρει το γράμμα από την Ερίκα Φαλκ, με το οποίο της εξηγούσε ότι είχε αρχίσει να γράφει ένα βιβλίο και θα ήθελε πολύ να τη συναντήσει. Υποχρεώθηκε να ανανεώσει τη συνταγή των χαπιών που είχε σταματήσει να παίρνει εδώ και χρόνια. Χωρίς αυτά δεν θα μπορούσε να αντέξει το επόμε- νο μαντάτο: η Μαρί είχε επιστρέψει. Είχαν περάσει τριάντα χρόνια. Ήρεμα, και χωρίς φασαρία, αυτή και ο Τζέιμς είχαν ζήσει τη ζωή τους, και η Χέλεν ήξερε ότι αυτό ήθελε ο Τζέιμς. Στο τέλος θα σταματήσουν να μιλάνε, της είχε πει. Και είχε δίκιο. Οι σκοτεινές στιγμές τους περνού- σαν γρήγορα, αρκεί να φρόντιζε να κυλούν όλα όπως έπρεπε. Είχε καταφέρει να κρατήσει τις αναμνήσεις θαμμένες. Μέχρι τώρα. Οι εικόνες άστραψαν στο μυαλό της. Το πρόσωπο της Μαρί ήταν τόσο καθαρό μπροστά της. Όπως και το χαρούμενο χαμόγελο της Στέλλας. Η Χέλεν έστρεψε το βλέμμα της ξανά προς τη θάλασσα, προσπάθησε να παρακολουθήσει τα ελάχιστα κύματα. Αλλά οι εικόνες δεν έλεγαν να φύγουν με τίποτα. Η Μαρί είχε επιστρέ- ψει, και μαζί της η καταστροφή. «Συγγνώμη, ξέρετε πού είναι η τουαλέτα;» Ο Στούρε από την εκκλησία κοίταξε ενθαρρυντικά τον Καρίμ