Η μάγισσα

H M A Γ Ι Σ Σ Α 27 Το ωραιότερο ήταν ότι άρεσε πάρα πολύ στη Νία. Την είχαν βαφτίσει Λινία, αλλά από τότε που ήταν μικρή αυτοαποκαλούνταν Νία και φάνηκε φυσικό στην Εύα και στον Πέτερ να τη φωνάζουν έτσι. Τώρα ήταν τεσσάρων χρόνων και τόσο αποφασιστική και πεισματάρα, που έκανε την Εύα να τρέμει στη σκέψη της εφη- βείας της. Όπως όλα έδειχναν όμως δεν θα έκαναν άλλα παιδιά, οπότε θα επικέντρωναν όλη την προσοχή τους στη Νία όταν θα έφτανε εκείνη η ώρα. Αυτή τη στιγμή άλλωστε η εφηβεία της Νία φαινόταν κάτι πολύ μακρινό. Η μικρή έτρεχε γύρω στην αυλή τώρα, ανάμεσα στα κατοικίδια, σαν μια μικρή μπάλα ενέργειας, με τα ξανθά μαλλιά που είχε πάρει από την Εύα να πέφτουν σαν βροχή γύρω από το φωτεινό προσωπάκι της. Η Εύα πάντα φο- βόταν ότι η μικρή θα είχε προβλήματα από τον πολύ ήλιο, αλλά το μόνο που αποκτούσε η Νία ήταν περισσότερες φακίδες. Ανασηκώθηκε και σκούπισε τον ιδρώτα από το μέτωπο με τον καρπό του χεριού για να μη λερωθεί από τα λασπωμένα γάντια κηπουρικής. Λάτρευε να καθαρίζει τον λαχανόκηπό της. Ήταν κάτι που ερχόταν σε υπέροχη αντίθεση με τη συνηθισμέ- νη της δουλειά γραφείου. Λάτρευε να βλέπει –μια σχεδόν παι- διάστικη χαρά– τους σπόρους που φύτευε να γίνονται φυτά, και αυτά να μεγαλώνουν και να θεριεύουν, έτοιμα στο τέλος για τη συγκομιδή. Καλλιεργούσαν μόνο ό,τι χρειάζονταν, το αγρόκτημα δεν το είχαν πάρει για να βγάζουν χρήματα, αλλά είχαν το νοικοκυριό τους, έναν λαχανόκηπο, έναν κήπο με βό- τανα και μυρωδικά και ένα χωράφι με πατάτες. Καμιά φορά ένιωθε άσχημα που περνούσαν τόσο καλά. Η ζωή τους είχε γίνει πολύ καλύτερη απ’ ό,τι είχε φανταστεί και δεν χρειαζόταν τίποτα περισσότερο σε τούτον τον κόσμο πέρα από τον Πέτερ, τη Νία και το σπιτικό τους στην εξοχή. Η Εύα άρχισε να ξεριζώνει καρότα. Από μακριά είδε τον Πέτερ να έρχεται με το τρακτέρ. Όταν δεν είχαν άδεια, ο Πέτερ εργαζόταν στην εταιρεία Τέτρα Πακ, αλλά περνούσε όλον τον ελεύθερο χρόνο του κατά προτίμηση στο τρακτέρ. Το πρωί είχε