Τα τελευταία παιδιά στη γη 5: Η λεπίδα του Μεσονυχτίου

11 ΚΕΦΆΛΑ Ι Ο 1 Λοιπόν, συνέβη. Μετά από τόσο καιρό, τελικά μας έπια- σαν. Μας δάγκωσαν τα ζόμπι. Αλλάξαμε. Μεταμορφωθήκαμε. Κοίταξέ μας – τα πρόσωπά μας παραμορφωμένα, όμοια με απέθαντα, τα κορμιά μας κυρτωμένα, σαν απέθαντα κι αυτά. Είμαστε ζόμπι. Εντελώς ζόμπι. Κουίντ: ζόμπι. Ντερκ: ζόμπι. Τζουν: τοαπόλυτο ζόμπι. Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι περιπέτειές μας ξετυλίγονται με πιο αργό ρυθμό: δεν πεταγόμαστε αποδώ κι αποκεί, αλλά σκουντουφλά- με τριγύρω. Και οι ορέξεις μας έχουν αλλάξει: λιγότερα ντόνατς στα κάρβουνα, περισσότερα μπέργκερ ζωντα- νής σάρκας. Μια στιγμή να σου τα πω – να σε ενημερώσω για τις εξελίξεις. Να σου εξηγήσω ΠΩΣ ενταχθήκαμε στις τά- ξεις των απέθαντων. Που λες, πάει κάνας μήνας από τότε που συνέβη το ΜΕΓΑΛΟ ΓΕΓΟΝΟΣ . Ένας μήνας από τότε που αντιμε- τωπίσαμε έναν νέο εχθρό, έναν εχθρό που ήταν ΑΝ- ΘΡΩΠΟΣ … Τη λένε ΙΒΙ ΣΝΑΡΚ και είναι σούπερ ντούπερ κολ- λημένη φαν ταινιών, σειρών, κόμικς, όπως άλλωστε κι