Η κυρία που λυπάται

[ 21 ] Η Κ Υ Ρ Ι Α Π Ο Υ Λ Υ Π Α Τ Α Ι στο σέικερ την αγάπη με τη θέληση και την ευτυχία , όπως ανακατεύουν οι πιτσιρικάδες τα χρώματα στο λούνα παρκ, και θα προκύπτει πάντοτε διαφορετικό αποτέλεσμα. Βα- ρετό, ανούσιο, άχρηστο, μα διαφορετικό . Ένας τραβηχτι- κός τίτλος για το αμπαλάζ, άλλοτε επιτακτικός, άλλοτε εγκάρδιος, σε πρώτο ή σε δεύτερο ενικό, μια φωτογραφία που να συνάδει με το μητρικό φίλτρο, τίποτε τρομαχτικό, τίποτε μακάβριο – και βουρ στα βιβλιοπωλεία. Θα ήμουν πάντως αγνώμων εάν δεν αναγνώριζα την τεράστια συμβολή τού Πες το σε μένα στην πανελλήνια δημοτικότητα που απολαμβάνω την τελευταία τετραετία – μολονότι, εδώ και τέσσερις μήνες, ως δίκοπο μαχαίρι. Τα μισά και πλέον από τα αντίτυπα που πούλησε το Δι- καιούμαι να ευτυχήσω οφείλονται στο Πες το σε μένα .Ήταν ευτυχής συγκυρία –και όχι διαβολικός προσχεδιασμός, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι κακόβουλοι– που έριξα στην αγορά το Δικαιούμαι να ευτυχήσω, ενόσω το Πες το σε μένα βρισκόταν ήδη στον δεύτερο χρόνο προβολής και άγ- γιζε το πικ της τηλεθέασης (ύστερα το περίμενε μονάχα η κατηφόρα). Ακόμα και σήμερα, οι δύο στους τρεις που προσέρχονται στις ομιλίες μου, δεν έχουν διαβάσει ούτε μία από τις δύο χιλιάδες τριακόσιες σελίδες μου · με έχουν δει αποκλειστικά σ’ εκείνο το μεσημεριάτικο ψυχόδραμα. Μπορεί το Πες το σε μένα ν’ αξιώθηκε σχεδόν εξακο- σίων πενηντάλεπτων, καθώς προβαλλόταν από Δευτέρα