Η κυρία Νταλογουέι

V I R G I N I A W O O L F 18 φτάνοντας στο πεζοδρόµιο, ακόµα κι η εµφάνισή της θα ήταν διαφορετική! Πρώτα πρώτα θα ήταν µελαχρινή σαν τη λαίδη Μπέξµ- περο, µε δέρµα ζαρωµένο και όµορφα µάτια. Θα ήταν, σαν τη λαίδηΜπέξµπερο, αργή κι αρχοντική · αρκετά ψηλή και γεροδεµένη · θα ενδιαφερόταν για την πολιτική σαν άντρας · µε σπίτι στην εξοχή · πολύ αξιοπρεπής, πολύ ειλικρινής. Αντίθετα, τώρα ήταν λεπτή σαν οδοντογλυφίδα · είχε ένα γελοίο προσωπάκι µε µύτη σαν ράµφος πουλιού. Ότι κρα- τιόταν καλά ήταν αλήθεια · και είχε ωραία χέρια και πόδια · και ντυνόταν όμορφα, δεδοµένου µάλιστα ότι ξόδευε λίγα. Αλλά συχνά πια αυτό το κορµί (σταµάτησε να κοιτάξει έναν ολλανδικό πίνακα), το κορµί της µε όλες του τις δυνατότη- τες, φαινόταν να µην είναι τίποτε – τίποτε απολύτως. Είχε την παράξενη εντύπωση πως ήταν αόρατη · αθέατη · άγνω- στη · δεν θα υπήρχε άλλος γάµος, δεν θα έκανε άλλα παιδιά, υπήρχε µόνο αυτή η εντυπωσιακή κι αρκετά σοβαρή πορεία µε τους υπόλοιπους ανθρώπους καθώς ανηφόριζαν την οδό Μποντ, κι αυτή ήταν η κυρία Νταλογουέι · ούτε καν η Κλα- ρίσα πια · αυτή ήταν η κυρία Ρίτσαρντ Νταλογουέι. Τη µάγευε η οδός Μποντ · η οδός Μποντ νωρίς το πρωί αυτήν την εποχή · µε τις σηµαίες της που ανέµιζαν · τα κα- ταστήµατά της · χωρίς κάτι εντυπωσιακό · τίποτε λαµπερό · ένα τόπι τουίντ ύφασµα στο µαγαζί απ’ όπου ο πατέρας της αγόραζε τα κοστούµια του επί πενήντα χρόνια · λίγα µαρ- γαριτάρια · σολοµός στον πάγο. «Αυτό είν’ όλο» είπε κοιτάζοντας το µαγαζί του ψαρά. «Αυτό είν’ όλο» επανέλαβε, σταµατώντας για ένα λεπτό στη