Η κρεμάλα

H Κ Ρ Ε Μ Α Λ Α 29 Η Κέρτις τον αγνόησε. Άνοιξε την τσάντα της και έβγαλε από μέσα έναν φάκελο, βρήκε μερικές μεγεθυμένες φωτογραφίες και τις ακούμπησε στο γραφείο μπροστά από την Μπάξτερ. Ξαφνικά, αντιλήφθηκε γιατί αυτοί οι άνθρωποι είχαν κάνει τόσο δρόμο για να τη δουν. Η πρώτη φωτογραφία ήταν τρα- βηγμένη από το ύψος του δρόμου χαμηλά και προς τα πάνω. Κόντρα στη λάμψη που εξέπεμπε η πόλη, διαγραφόταν ένα σώμα που κρεμόταν σε ύψος τριάντα μέτρων ανάμεσα σε σύρ- ματα. Τα άκρα του είχαν συστραφεί σχηματίζοντας μια αφύ- σικη πόζα. «Δεν το έχουμε δημοσιοποιήσει ακόμη, αλλά το όνομα του θύματος ήταν Γουίλιαμ Φοκς». Για μια στιγμή η Μπάξτερ σταμάτησε να αναπνέει. Ήταν ήδη στα πρόθυρα της λιποθυμίας εξαιτίας της αφαγίας, αλλά τώρα ένιωθε ότι ίσως, όντως, λιποθυμούσε. Το χέρι της έτρεμε καθώς άγγιζε την παραμορφωμένη φιγούρα που ήταν καδραρισμένη δίπλα στην εμβληματική γέφυρα. Ένιωθε τα βλέμματά τους στραμμένα πάνω της, να την παρακολουθούν, να ξαναζωντανεύ- ουν πιθανώς οι αμφιβολίες τους σχετικά με την αόριστη δική της εκδοχή των γεγονότων γύρω από τη δραματική κατάληξη των δολοφονιών της Μαριονέτας. Με ένα παράξενο ύφος, η Κέρτις συνέχισε: «Όχι αυτός » είπε αργά ενώ άπλωνε το χέρι της για να σπρώ- ξει τη φωτογραφία που βρισκόταν στην κορυφή της στοίβας και να αποκαλύψει μια κοντινή λήψη του γυμνού, υπέρβαρου και άγνωστου θύματος. Η Μπάξτερ έφερε το χέρι στο στόμα της, πολύ ταραγμένη ακόμη για να απαντήσει. «Δούλευε για την επενδυτική τράπεζα P. J. Henderson. Γυναί- κα, δύο παιδιά… Δεν υπάρχει αμφιβολία, σαφέστατα κάποιος μας στέλνει μήνυμα».