Η κρεμάλα

D A N I E L C O L E 26 Φίνλεϊ αλλά τώρα σαμποτάριζε και την εδώ και μήνες κανονισμέ- νη πρώτη της κοινωνική συγκέντρωση. Είχε απαιτήσει η Μπάξτερ να μείνει εκεί που ήταν μέχρι να φτάσει. Τις δύο γυναίκες ένωνε μια απροκάλυπτη αμοιβαία αντιπά- θεια. Η Βανίτα, το πρόσωπο της Μητροπολιτικής Αστυνομίας που έπαιζε τα ΜΜΕ στα δάχτυλα, είχε αντιταχθεί ανοιχτά στην προ- αγωγή της Μπάξτερ. Έχοντας δουλέψει μαζί της στις δολοφονίες της υπόθεσης «Μαριονέτα», η Βανίτα είχε ενημερώσει τον αρχη- γό ότι η Μπάξτερ ήταν εριστική, ισχυρογνώμων και έδειχνε πα- ντελή έλλειψη σεβασμού απέναντι στην εξουσία, καθώς και ότι εξακολουθούσε να τη θεωρεί υπεύθυνη για τον θάνατο ενός εκ των θυμάτων. Η Μπάξτερ θεωρούσε τη Βανίτα ένα φίδι που ήξε- ρε πώς να χειρίζεται τις δημόσιες σχέσεις και που δεν είχε κανέ- να δισταγμό να πετάξει τον Σίμονς στα σκυλιά με το πρώτο σύννεφο στον ορίζοντα. Και σαν να μην έφταναν αυτά, η Μπάξτερ είχε μόλις ανοίξει ένα αυτοματοποιημένο μέιλ από το Τμήμα Αρχείων που της υπεν- θύμιζε, για πολλοστή φορά, ότι ο Γουλφ είχε να επιστρέψει ακόμη αρκετούς φακέλους που εκκρεμούσαν. Σάρωσε με το βλέμμα της τον εκτενή κατάλογο, αναγνωρίζοντας δύο από τις υποθέσεις… «Σάρα Μπένετ: η γυναίκα που είχε πνίξει τον σύζυγό της στην πισίνα τους». Η Μπάξτερ ήταν σχεδόν σίγουρη ότι είχε χάσει τον φάκελο, όταν της είχε πέσει πίσω από το καλοριφέρ στην αίθου- σα συσκέψεων. «Λεό Ντιμπουά: το ξεκάθαρο μαχαίρωμα που σταδιακά είχε εξελιχθεί σε μία από τις πλέον πολύπλοκες υποθέσεις των τελευ- ταίων χρόνων και απαιτούσε τη συνεργασία πολλών τμημάτων, μιας και περιλάμβανε λαθρεμπόριο ναρκωτικών, μαύρη αγορά όπλων και εμπόριο λευκής σαρκός». Η Μπάξτερ και ο Γουλφ είχαν περάσει τέλεια σε εκείνη την υπόθεση.