Τα τελευταία παιδιά στη Γη 7: Η κούρσα της Αποκάλυψης

17 Ναι, ναι, ο Ντερκ έχει καινούριο κουλ σπαθί, όλοι ζηλεύουμε, κτλ. κτλ. Εγώ προσπαθώ να σου πω ότι μπορεί να διαβάζω τη σκέψη! Ή μάλλον… όχι. Το αντίθετο! Μπορεί αντί να διαβάζω τη σκέψη να λέω τη σκέψη! Απίστευτο! «Ξέχνα τον Σαλιάρη!» φωνάζω. «Πώς γίνεται να μην ενδιαφέρεσαι για τα κοσμοϊστορικά πράγματα που–» «Ενδιαφέρομαι, Τζακ! Ενδιαφέρομαι απίστευτα για τα κοσμοϊστορικά πράγματα που κάνει ο Σαλιάρης». Εκείνη τη στιγμή, ο Ντερκ κάνει μια μανούβρα για να αποφύγει να γκρεμίσει ένα φανάρι. Το καρτ του κοπανάει πάνω στο δικό μου και καταλήγει να τρέχει μαζί μας. Κανονικά, έπρεπε να τρέχει ποτάμι η γλίτσα από τον Σαλιάρη, κι όμως δεν τρέχει! Πίστεψέ το, φίλε, γιατί–