Η κληρονομιά της Βίλας Εύα (Το Μαγικό Αρωματοπωλείο)

τη μετεωρική σκόνη. Έμεινα να το κοιτάζω έκπληκτη. Ήταν σχεδόν άδειο! Μα πώς ήταν δυνατόν; Πίστευα πως το πέτρωμα μετεωρικής σκόνης που ανακαλύψαμε στο Παρίσι, στην Éternité, τον όμιλο αρωμάτων του Σιρέλ ντε Ριτσμόντ, θα μας έφτανε για χρόνια, αλλά τώρα…πού στο καλό είχε πάει τόση ποσότητα; Ο Νταν γύρισε σελίδα και συνέχισε να γράφει στο σημειωματάριο. «Έχουμε και άλλη μετεωρική σκόνη, έτσι; Ή μόνο αυτή μας έχει μείνει;» Ο Νταν ζάρωσε το μέτωπό του. Το βλέμμα του ακο- λούθησε το δικό μου, ενώ στο πρόσωπό του απλώθηκε μια πονεμένη έκφραση. «Φοβάμαι πως αυτή έμεινε. Τα καινούρια προστατευτικά αρώματα χρειάζονται μεγάλες ποσότητες μετεωρικής σκόνης. Δεν έχουμε όμως άλλη επιλ…» Το τρίξιμο στους μεντεσέδες έκανε τον Νταν να αφή- σει την πρόταση στη μέση – και εμένα να αναπηδήσω. «Πώς τα πάτε;» Η Ελοντί έφτασε κοντά μας με γρή- γορα βήματα. Φορούσε φούστα και μια κομψή κατάμαυ- ρη μπλούζα, ενώ τα ίσια μαύρα μαλλιά της ακουμπούσαν πάνω στην μπλούζα και διακρίνονταν με δυσκολία. Κοί- ταζε μια εμένα μια τον Νταν με ανασηκωμένα φρύδια, ενώ εκείνος είχε απορροφηθεί και πάλι στις σημειώσεις του. Έφερα το δάχτυλο στα χείλη κάνοντάς της νόημα να σιωπήσει. Η Ελοντι κατάλαβε και δε μίλησε. Έβαλε το χέρι στην τσέπη από το πανωφόρι της και έβγαλε από μέσα ένα άρωμα. Ήταν ένα στρογγυλό, ανοιχτόχρωμο 22