Η Κατ Γουλφ σε επικύνδυνο έδαφος

10 νητόδρομου είχαν σκορπίσει πορτοκάλια με αποτέλεσμα να υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση. Ντουπ ντουπ ντουπ ντουπ, καθώς τα λεπτά κυλούσαν και τα τζάμια θόλωναν από τα ξεφυσήματα του οδηγού και τις βαθιές ανάσες της Κατ και της μαμάς της, της Δρος Έλεν Γουλφ, αλλά και της Χάρπερ και του μπαμπά της, του καθηγητή Θίο Λαμπ. «Δε θέλω να ακούγομαι σαν να κόλλησε η βελόνα» είπε η Δρ Γουλφ «αλλά είστε απολύτως σίγουρες πως πήρατε τα διαβατήριά σας;» Η Χάρπερ έβγαλε το διαβατήριό της από την τσέπη της, ενώ η Κατ άρχισε να ψάχνει στο σακίδιό της με από- γνωση που ολοένα μεγάλωνε. Ήταν έτοιμη να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όταν η Χάρπερ το εντόπι- σε σφηνωμένο ανάμεσα στα καθίσματα και της το έδωσε χαμογελαστή. «Γι’ αυτό είναι οι κολλητές!» Δεν ήταν ούτε έντεκα το πρωί, μα η καρδιά της Κατ χτυπούσε πιο δυνατά κι από καρδιά σχοινοβάτη στη μέση της θύελλας. Είχε νιώσει το πρώτο καρδιοχτύπι τα χαράματα, όταν το ξυπνητήρι την έκανε να πεταχτεί από το κρεβάτι.Ήταν ακόμη σκοτεινά και η βροχή χτυπούσε τα παράθυρα της σοφίτας στο Μπλούμπελ Μπέι, στο Τζουράσικ Κόουστ της Αγγλίας. Όμως η Κατ δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό της. Σε μόλις εφτάμισι ώρες, μαζί με τη μητέρα της, τη χειρουργό κτηνίατρο που σχεδόν ποτέ δεν έκανε διάλειμ- μα από τη δουλειά, αν και της άξιζε περισσότερο απ’ τον