Η Κατ Γουλφ ερευνά

12 όμως, ο μειωμένος μισθός της Δρος Γουλφ δεν επέτρεπε τίποτε από τα δύο. Μάλιστα, η μητέρα της είχε πει στην Κατ ότι, για πρώτη φορά, αυτό μπορεί να ήταν και καλό. «Ίσως να βγει και κάτι καλό απ’ αυτή την ιστορία, αν τη δούμε σαν μια ευκαιρία να κάνουμε κάτι με τα βιβλία σου – η κατάσταση έχει ξεφύγει». Η Κατ σοκαρίστηκε. «Εννοείς να τα δώσουμε;» Για κείνη, τα βιβλία ήταν σαν ημερολόγια. Αρκούσε να κοι- τάξει μια περιπέτεια που είχε διαβάσει χρόνια πριν, για να προσγειωθεί με το αλεξίπτωτό της πίσω σ’ εκείνη την εποχή, με όλα τα συναισθήματα και τα όνειρα που της είχαν προκαλέσει τότε. «Λίγα μόνο» είπε η μαμά της. «Καμιά εικοσαριά ή τρια­ νταριά. Γιατί δεν ξεκινάς με τα εικονογραφημένα; Μη μου πεις πως πρόκειται να τα ξαναδιαβάσεις». «Θες να δώσω την Τίγρη ΠουΉρθε Επίσκεψη; Τι σόι άνθρωπος είσαι εσύ; Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο που μου διάβασες». Το πρόσωπο της μαμάς της φωτίστηκε. «Το θυμάσαι! Εντάξει, ίσως όχι αυτό, αλλά γιατί δεν ανακυκλώνεις κά- ποιες από τις ιστορίες μυστηρίου που έχεις διαβάσει τόσες φορές; Τουλάχιστον τα μισά απ’ αυτά τα βιβλία τα ’χεις σκορπισμένα στο μπάνιο». «Μόνο αν ανακυκλώσεις κι εσύ μερικά απ’ τα παμπά- λαια, σκονισμένα εγχειρίδιά σου». Η μητέρα της ταράχτηκε. «Δεν μπορώ να τα αποχωρι- στώ αυτά. Αυτά τα βιβλία σώζουν ζωές». «Μου λες δηλαδή ότι χρειάζεσαι όλους τους τόμους του