Η Κατ Γουλφ ερευνά

15 Το αχνό φως της λάμπας του διαδρόμου μειώθηκε όταν κάποιος πέρασε από μπροστά της. Η Κατ τσούλησε από τον καναπέ και γλίστρησε πίσω του. Η καρδιά της σφυ- ροκοπούσε μέσα στο στήθος της. Για πολλή ώρα δε συνέβη τίποτα. Προσπαθούσε να μην ανασάνει ούτε να βήξει, παρόλο που ήθελε απελπι- σμένα να κάνει και τα δύο. Και τότε άκουσε ένα από τα σανίδια να τρίζει. Από τότε που θυμόταν τον εαυτό της, η Κατ είχε μάθει πώς να διώχνει τον φόβο της. Ως κόρη κτηνιάτρου, περ- νούσε πολύ χρόνο κοντά σε ζώα που αγρίευαν ή γίνονταν επικίνδυνα από τον πόνο ή τον φόβο τους. Ο καλύτερος τρόπος για να τα ησυχάζει ήταν να παραμένει ήρεμη, ακόμα κι αν δεν ήταν στ’ αλήθεια. Πώς να κρατήσει όμως την ψυχραιμία της με έναν άγνωστο να τριγυρνά στο σκο- τεινό της σαλόνι; Μια αχτίδα φωτός τρεμόπαιξε από τον φακό του. Σαν μάτι που τα βλέπει όλα, άρχισε να εξερευνά τα σανίδια και τις ρωγμές. Ήταν ζήτημα χρόνου μέχρι ο εισβολέας να δει το τραβηγμένο πάπλωμα στον καναπέ και να κάνει τον συσχετισμό. Και τότε τι θα έκανε; Τα τρεμάμενα άκρα της Κατ ήταν σχεδόν το ίδιο χρήσιμα με μια σπασμένη ομπρέλα σε τυφώνα. Ένιωθε ανίκανη να τα βάλει ακόμα και με ποντίκι. Μέσα στον πανικό της, συνειδητοποίησε ότι κάτι της πίεζε το πόδι. Ένα μπαλάκι του τένις! Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο είχε βοηθήσει τη μαμά της να φυλάξει ένα Τζακ Ράσελ που ο ιδιοκτήτης του έλειπε στο Παρίσι.