Η κατάσκοπος των βιβλίων

10 Θα μου πείτε, γιατί; Γιατί πεινάω και δε βρίσκω να φάω. Γιατί θέλω να χορέψω και απαγορεύεται η μουσική. Γιατί επιτραπέζια παίζωπια μόνο με τον εαυτό μου. Για- τί το αγαπημένο μου μπλουζάκι ακόμη πλένεται. Γιατί οι κάλτσες μου δε γίνονται ζευγάρι. Γιατί στα πάρτι πάω μόνο με τον μπαμπά, που βαριέται και φεύγουμε πρώτοι. Γιατί η μαμά προτιμά τα βιβλία και τον υπολογιστή και όχι ΕΜΕΝΑ. Χθες όλο το απόγευμα η κοιλιά μου γουργούριζε. Η μαμά έφτιαξε τυροπιτάκια με τη σούπερ συνταγή της γιαγιάς. Ως εδώ καλά. Μετά κλείστηκε πάλι στο βασίλειό της. Το γραφείο της. – Μαμά, κάτι μυρίζει, προειδοποίησα. – Έρχομαι σε μισό λεπτό, ακούστηκε απ’ το γραφείο. Αυτό το μισό λεπτό το είχα μάθει πια. Δεν ήταν ποτέ μισό λεπτό. Ήταν εκατό μισά λεπτά μαζί. Η μαμά όταν διαβάζει ξεχνιέται. Ξεχνάει εμένα, το πλυντήριο, την ηλε- κτρική κουζίνα, τα τυροπιτάκια. Τα πάντα. – Μαμά, ξαναφώναξα, τα τυροπιτάκια μαύρισαν! Τι κάνω; – Έρχομαι! Έρχομαι! Μην κουνηθείς! είπε η μαμά, για- τί κατάλαβε πως ήμουν έτοιμη να φωνάξω βοήθεια· τον μπαμπά απ’ το γραφείο, τη θεία Αγγελική, την Πυρο- σβεστική. Αν ήμουν πέστροφα, θα είχα γίνει καπνιστή. Η κουζίνα γέμισε καπνούς. Η μαμά όρμησε στον φούρνο και άρπα-