Η καρδιά του κτήνους

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΤΗΝΟΥΣ 13 Δεν ισχυρίζομαι πως οι συνάδελφοι μοιράστηκαν την ευφορία μου. Ως προστάτης οικογενείας που θα υπηρε­ τούσε μισή θητεία ήμουν ήδη σεσημασμένος. Τώρα, χάρη στην ανικανότητα της λατρευτής μου μαμάς, βγαίνω αυ­ θημερόν – θα μου χρωστούν κι έναν επιπλέον μήνα! Δεν βλέπω, ειλικρινά, γιατί θα έπρεπε να ενθουσιαστούν οι βασανιστές μου. Πέρασα τα πάνδεινα επτά ολόκληρους μήνες. Με πήραν με στραβό μάτι από την αρχική μου κιόλας δήλωση. Ανώ­ τατες σπουδές, αξιοπρεπή αγγλικά και γραφομηχανή με δύο δάχτυλα παραπέφτουν πολλά προσόντα γι’ αυτό το τάγμα των αναλφάβητων. Αν προσθέσει κανείς τη φυσική μου ευγένεια, την ανυποχώρητη επιλεκτικότητά μου στις συναναστροφές, καθώς και την αποστροφή μου για κάθε είδους χυδαιολογίες ή κουβέντες του αέρα, καταλαβαίνει τον αδιάκοπο πόλεμο νεύρων που μου εξαπέλυσαν. Τον πρώτο καιρό, επηρεασμένοι προφανώς από το γε­ γονός ότι ανέλαβα όλη τη γραφική εργασία κι απαλλάχτη­ κα από τις άλλες μου υποχρεώσεις, νόμισαν πως είμαι κι εγώ ένας από τους καλομαθημένους εκείνους πλούσιους λαπάδες που, αφού εξαντλήσουν όλες τις αναβολές, έρχο­ νται να υπηρετήσουν δήθεν και στρογγυλοκάθονται στα γραφεία. Αλλά αρκούσε και μόνο να πληροφορηθούν το επώνυμό μου για να υποθέσουν την ταπεινή μου καταγωγή. Είναι αλήθεια πως το εν λόγω καταραμένο επώνυμο έχει