Η Καρακάξα με τα δανεικά φτερά (Η Πολιτεία του Αισώπου)

Στο δάσος, στην κορυφή μιας καστανιάς, είχε το σπίτι της η Καρακάξα. Κάθε πρωί, με το που ξυπνούσε, πετούσε μέχρι τη λίμνη και θαύμαζε τα παγόνια που περπατούσαν ανοί- γοντας σαν βεντάλια την πλουμιστή ουρά τους. Όλα τότε γίνονταν πολύχρωμα. «Πόσο όμορφα είναι!» αναστέναζε η Καρακάξα και κοιτούσε τον εαυτό της που καθρεφτιζόταν στο νερό. «Γιατί να μην είμαι κι εγώ όμορφη σαν τα παγόνια; Γιατί να μην είμαι χρωματιστή;…» μονολογούσε. 8