Η καμαριέρα

N I T A P R O S E 26 Έφυγα λοιπόν από τη σουίτα και καταπιάστηκα με τον υπόλοιπο τέταρτο όροφο, το ένα δωμάτιο μετά το άλλο. Χτύπησα μαξιλάρια και γυάλισα επίχρυσους καθρέφτες. Ψέκασα μουντζούρες και λεκέδες σε ταπετσαρίες και τοί­ χους. Μάζεψα λερωμένα σεντόνια και υγρές πετσέτες. Απολύμανα πορσελάνινες τουαλέτες και νιπτήρες. Στα μισά της δουλειάς μου στον συγκεκριμένο όροφο έκανα ένα σύντομο διάλειμμα για να κατεβάσω το καρότσι μου στο υπόγειο, όπου άφησα δύο μεγάλους ασήκωτους σάκους με λερωμένα σεντόνια και πετσέτες. Παρά τις απο­ πνικτικές συνθήκες των υπόγειων τμημάτων, τις οποίες επιτείνουν οι δυνατές λάμπες φθορίου και τα πολύ χαμηλά ταβάνια, ένιωσα ανακούφιση που ξεφορτώθηκα εκείνους τους σάκους. Φεύγοντας αποκεί ένιωθα πολύ ξαλαφρωμέ­ νη, αν και μια στάλα νοτισμένη. Αποφάσισα να κάνω μια επίσκεψη στον ΧουάνΜανουέλ, έναν λαντζέρη στην κουζίνα. Διέσχισα γρήγορα τους δαι­ δαλώδεις διαδρόμους, κάνοντας όλες τις γνωστές στροφές –αριστερά, δεξιά, αριστερά, αριστερά, δεξιά–, όπως ένα έξυπνο και καλά εκπαιδευμένο ποντίκι σε λαβύρινθο. Όταν έφτασα επιτέλους και άνοιξα τις φαρδιές πόρτες της κου­ ζίνας, ο Χουάν Μανουέλ σταμάτησε ό,τι έκανε και μου έφερε αμέσως ένα μεγάλο ποτήρι κρύο νερό με παγάκια, το οποίο εκτίμησα δεόντως. Έπειτα από μια σύντομη κι ευχάριστη κουβεντούλα, τον αποχαιρέτησα. Στη συνέχεια συμπλήρωσα το απόθεμά μου σε καθαρές πετσέτες και σεντόνια από το τμήμα της υπη­ ρεσίας καθαριότητας. Κατόπιν ανέβηκα στην ασύγκριτα