Η καμαριέρα

H Κ Α Μ Α Ρ Ι Ε Ρ Α 25 είναι επειδή μου λέει ό,τι έχει να πει με απλό τρόπο. Και χρησιμοποιεί λέξεις. Σήμερα το πρωί, την πρώτη φορά που μπήκα στο ρετι­ ρέ των Μπλακ, το καθάρισα από πάνω ως κάτω – πλην του κατειλημμένου μπάνιου, αφού ήταν μέσα η Τζιζέλ. Η ίδια έμοιαζε να μην είναι ο εαυτός της. Με το που έφτασα, παρατήρησα αμέσως ότι τα μάτια της ήταν κόκκινα και πρησμένα. Αλλεργίες; Αναρωτήθηκα. Ή μήπως στεναχώ­ ρια; Η Τζιζέλ δεν χασομέρησε καθόλου. Αντιθέτως, ελά­ χιστα λεπτά μετά την άφιξή μου μπήγε τρέχοντας στο μπά­ νιο και κοπάνησε δυνατά την πόρτα πίσω της. Δεν επέτρεψα στη συμπεριφορά της να με αποσπάσει από τα καθήκοντά μου. Απεναντίας, στρώθηκα αμέσως στη δουλειά και καθάρισα επιμελώς τη σουίτα. Όταν όλα μπήκαν σε απόλυτη τάξη, στάθηκα έξω από την κλειστή πόρτα του μπάνιου κρατώντας ένα κουτί χαρτομάντιλα, και είπα δυνατά στην Τζιζέλ όπως μου είχε μάθει ο κύριος Σνόου: «Το δωμάτιο είναι και πάλι σε άριστη κατάσταση! Θα επιστρέψω αργότερα για να καθαρίσω το μπάνιο». «Εντάξει!» απάντησε η Τζιζέλ. «Δεν είναι ανάγκη να φωνάζεις! Έλεος!» Όταν βγήκε επιτέλους απ’ το μπάνιο τής έδωσα ένα χαρτομάντιλο για την περίπτωση που ήταν όντως αλλερ­ γική ή απλώς στεναχωρημένη. Περίμενα ότι θα ξεκινού­ σε κάποια συζήτηση, επειδή συνήθως είναι πολύ ομιλη­ τική, αλλά εκείνη έτρεξε βιαστικά στο υπνοδωμάτιο για να ντυθεί.