Η καμαριέρα

N I T A P R O S E 24 ρεξηγούμαι– δεν είναι ούτε χαρισματικός ούτε γοητευτι­ κός. Η Τζιζέλ, στο μεταξύ, παρουσιαζόταν συχνά ως «νεα­ ρή καλλίγραμμη κοσμική σύζυγος τρόπαιο». Η περιγραφή μού φαινόταν κολακευτική, αλλά όταν τη διάβασε η γιαγιά δεν συμφώνησε μαζί μου. Όταν τη ρώ­ τησα γιατί, απάντησε: Είναι αυτό που υπονοούν, όχι αυτό που γράφουν. Ο κύριος και η κυρία Μπλακ είναι λίγο καιρό παντρε­ μένοι, γύρω στα δύο χρόνια. Όλοι εμείς στο Ρίτζενσι Γκραντ έχουμε την τύχη να φιλοξενούμε τακτικά αυτό το εξέχον ζεύγος. Προσδίδουν κύρος στο ξενοδοχείο μας. Που με τη σειρά του μεταφράζεται σε περισσότερους επισκέ­ πτες. Που με τη σειρά του σημαίνει ότι έχω δουλειά. Μια φορά, πριν από είκοσι τρεις μήνες τουλάχιστον, καθώς περπατούσαμε στο επιχειρηματικό κέντρο της πό­ λης, η γιαγιά μού έδειξε όλα τα κτίρια που αποτελούσαν τμήμα της περιουσίας του κυρίου Μπλακ. Δεν είχα συνει­ δητοποιήσει ότι περίπου το ένα τέταρτο της πόλης ήταν δικό του – κι όμως του ανήκει. Ή μάλλον του ανήκε. Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν μπορείς να είσαι ιδιοκτήτης ακινήτων όταν είσαι πτώμα. «Δεν του ανήκει το Ρίτζενσι Γκραντ» είπε κάποτε ο κύ­ ριος Σνόου αναφερόμενος στον κύριο Μπλακ, τον καιρό που ο μεγιστάνας ήταν ακόμη πάρα πολύ ζωντανός. Ο κύριος Σνόου συνόδευσε το σχόλιό του μ’ ένα περίεργο σιγανό ρουθούνισμα. Δεν έχω ιδέα τι ήθελε να πει με αυτό το ρουθούνισμα. Ένας από τους λόγους που έχω συμπα­ θήσει τη δεύτερη σύζυγο του κυρίου Μπλακ, την Τζιζέλ,